كشور آرژانتين با ساخت و پرتاب مجموعه ماهواره‌هاي نوئل، گام به عرصه مخابرات ماهواره‌اي بومي گذاشت. ماهواره‌هاي سري نوئل، كه مشابه ماهواره‌هاي مخابراتي آنيك سي كشور كانادا بودند، از دهه 90 ميلادي خدمات مخابرات ماهواره‌اي را در حوزه باند كِي‌يو با پوشش بر منطقه آمريكاي جنوبي آغاز كردند.
فهرست:
| |
 1 تاريخچه |
| |
2 جدول مشخصات فني ناهوئل1اِي |
|
|
|
|
تاريخچه
در سال 1991، آرژانتين ساخت سامانه‌‌هاي مخابراتي ماهواره‌هاي بومي- منطقه‌‌اي خود را به مناقصه گذاشت. اين كشور در نظر داشت عمليات دو ماهواره مخابراتي [نوئل] در موقعيت مداري 59 درجه غربي، 8/71 درجه غربي، 8/75 درجه غربي، 80 درجه غربي و يا 85 درجه غربي به ازاي پرداخت 250 تا 300 ميليون دلار آمريكا در مقابل سود سالانه 60 تا 70 ميليون دلار انجام شود. كشورهاي بوليوي، برزيل، شيلي و اروگوئه نيز از اين پروژه منتفع بودند.
|
 |
| شكل 1- ماهواره نوئل در مرحله ساخت |
|
|
براي ايجاد يك چارچوب مناسب، دولت آرژانتين در 16 دسامبر سال 1992، [كميسيون ملي ارتباطات راديويي ] را براي مذاكره با كنسرسيومي شامل شركت‌هاي [ايرواِسپسيال]، [آلكاتل‌اسپيس]، [آلنيا اسپاتزيو] و تحت رياست [داسا] تشكيل داد.
در نهايت، سازمان مذكور در 27 مه 1993 قراردادي را براي 24 سال و پنج موقعيت مداري امضا كرد كه براي اولين بار، بخش جنوبي قاره آمريكا را تحت پوشش ارتباطات باند كِي‌يو با كارآيي بالا قرار مي‌داد. در همين راستا، شركت خصوصي [نوئل‌ست اِس‌اِي] با شراكت سه شركت اروپايي در سال 1993 براي اداره و پشتيباني سامانه نوئل آرژانتين تأسيس شد. سهم هر يك از شركا در اين شركت، صد ميليون دلار بود و قرار شد كه همواره حدود نيمي از مالكيت شركت در انحصار كنسرسيوم مذكور باشد.
اولين ماهواره سري نوئل، تحت عنوان [نوئل1اِي] در 30 ژانويه 1997 با پرتابگر آريان از گويان فرانسه به فضا پرتاب شد و در موقعيت مداري 8/71 درجه غربي زمين‌ثابت قرار گرفت. كشور آرژانتين با پرتاب موفقيت‌آميز اين ماهواره، ارائه خدمات را از سال 1997 شروع كرد.
نوئل1اِي، پخش 36 برنامه تلويزيوني (180 برنامه متراكم ديجيتالي)، 18000 ارتباط تلفني دوطرفه يا 9000 ارتباط داده [وي‌سَت] را امكان‌پذير مي‌كرد. اين ارتباطات به بشقاب‌‌هاي دريافت‌كننده يك تا دو متري نياز داشت.
ماهواره نوئل1اِي با عمر طراحي 12 سال، پوشش مخابراتي آمريكاي جنوبي را توسط 18 [ترنسپاندر] باند كِي‌يو با پهناي باند 54 مگاهرتز و قطبيت خطي عمودي فراهم مي‌كرد. اين ماهواره داراي [پلتفرم اسپيس‌باس 2000] با پايداري سه‌محوره و سامانه پيشران با سوخت دوگانه شركت داسا بود و دو بال خورشيدي آن با دهانه 4/22 متر، حداقل 9/2 كيلووات توان فراهم مي‌ساخت.
|
ماهواره نوئل1اي به هنگام پرتاب، 1820 كيلوگرم وزن داشت كه با توجه به مصرف سوخت براي انتقال ماهواره از مدار پاركينگ به مدار عملياتي و به دست آوردن پايداري اوليه، در آغاز فعاليت مداري به حدود 1100 كيلوگرم مي‌رسيد.
 |
| شكل 2- تصوير خيالي ماهواره نوئل 1اي در مدار |
قبل از قرار گرفتن نوئل1اِي در مدار، آرژانتين از ماهواره‌هاي آنيك سي1 و سي2 شركت تِله‌ست كانادا (مشابه ماهواره‌هاي نوئل اِي و بي) براي خدمات موقت باند كِي‌يو استفاده مي‌كرد. تله‌ست كانادا ماهواره‌ها را در ژانويه سال 1993 در ازاي 37 ميليون دلار براي سه سال به [كنسرسيوم پاراكام اِس‌اِي] اجاره داد. تله‌ست همچنين از ده درصد سود حق مشاركت در خدمات بازاريابي بهره مي‌بُرد.
نوئل2 كه هم‌اكنون (اكتبر 2007) در آستانه پرتاب قرار دارد، وظيفه حمل 24 ترنسپاندر باند سي و 48 ترنسپاندر باند كِي‌يو را در موقعيت مداري 81 درجه غربي بر عهده خواهد داشت.
www.isa.ir/enc/
|
|
جدول مشخصات فني ناهوئل1اِي
|
|
مراجع
[1] - Jane's Space Directory 2005-2006, Jane's Information Group Limited, 21st edition.
[2] - http://www.satnews.com/
|
|
