ستاره شناسان سعی می کنند تا با استفاده از نور کم فروغی که از طریق یک تلسکوپ فضایی دیده می شود و با کاربرد روش های ریاضی که توسط تحقیق کنندگان در ایالت پن و دانشگاه هاوایی طرح شده، سیارات آبی مانند زمین را که بدور ستارگان دور دست در گردش اند، کشف نمایند. به گفته دارین ویلیامز، پروفیسور فیزیک و ستاره شناسی در کالج بهریند ایالت پن: " ما در مناطق یا ذون حیات ستاره ها در جستجوی سیارات شبیه زمین هستیم و می خواهیم بدانیم که آیا در این سیارات آب وجود دارد یا خیر؟".
بخاطر وجود حیات و بقای موجودات زنده، یک سیاره باید برای مدت طولانی و کافی دارای آب و حرارت قابل زیست باشد تا در حیات در سطح آن تکامل یابد. تا جائیکه ما نیاز حتمی حیات را میدانیم، این است که سیاره باید مقدار کافی آب داشته باشد.
اکنون دانشمندان می دانند که چگونه فاصله یک سیاره را از ستاره مادر آن مشخص نمایند و در ضمن بررسی تعامل نور با مالیکول ها در اتموسفر یک سیاره می تواند وجود آب را در سطح آن نشان دهد. اما ویلیامز و ایریک گیدوز پروفیسوران همکار عرصه زیست شناسی زمینی در دانشگاه هاوایی می خواهند تا سیاراتی را که آب در آنجا وجود دارد، شناسایی کنند.
روش پژوهشگران با اتکا بر انعکاس خصوصیات آب می باشد.
به گفته ویلیامز " یک سیاره شبیه زهره با اتموسفر بسیار غلیظ و چگال، نور را به هر طرف پخش می کند. اگر به مراحل مختلف زهره بنگرید، می بینید که در حالت قرص کامل، بسیار روشن و در حالت هلال بسیار کم نور دیده می شود".
زمانیکه یک سیاره در برابر صفحه درخشان ستاره مادر به حالت قرص کامل دیده شود، آب موجود در سطح آن در مقایسه با خاک بسیار تاریک تر دیده می شود. اما اگر یک سیاره در حالت هلال باشد که خورشید بر سطح آب آن برق بزند، در آن صورت انعکاس این سیاره بسیار روشن تر خواهد بود.
تصویر مروارید آبی (زمین) که در دسمبر 1972 توسط سفینه فضایی آپولو 17 گرفته شد، به علت اینکه 70 درصد زمین را آب پوشانیده، بسیار برجسته و شفاف معلوم می شد. پژوهشگران باور دارند که اگر به مدت طولانی به یک سیاره دیده شود، وجود مقدار زیاد آب در سطح آن، نور درخشانی را در طیف های مرئی و مادون سرخ منعکس می سازد.
ما قصد داریم تا سیارات را به مدت طولانی تحت نظر قرار دهیم، زیرا تنها یک میلیاردم و یک ده میلیاردم نور ستاره گان خود را منعکس می سازند. بخاطر جذب بیشتر نور برای دیدن یک نقطه، باید بیش از دو هفته با تلسکوپ هایی که در نظر داریم به نظارت بپردازیم. اگر به مدت طولانی و تا زمانیکه یک سیاره با آهستگی از برابر ستاره مادر می گذرد به آن خیره شویم، قسمت های مختلف این سیاره در برابر صفحه دید ما قرار می گیرد. آن گاه اگر سیاره مخلوطی از آب باشد، در آن صورت سفر مختلطی را خواهیم دید.
دانشمندان می خواهند تا انحنای نور یک سیاره دور را زمانیکه به دور محور خود و بدور ستاره مادر در گردش است، تحت نظارت قرار دهند. با دقت به تغییرات در درخشندگی وابسته به مراحل سیاره، معلوم می شود که آیا اقیانوسی از آب در سطح آن وجود دارد یا خیر؟
با اینکه هنوز تلسکوپی قادر بر این نیست تا سیارات آبی را کشف کند، اما اخترشناسان امیدوارند که تا 10 الی 20 سال آینده یک تلسکوپ جستجو گر سیارات خاکی (شبیه زمین) خارج از مدار زمین در گردش باشد.
( در این ارتباط مطلبی ترجمه نموده ام که به جستجوی سیارات ارتباط دارد- مترجم)
در ضمن این پژوهشگر ایالت پن با نمایندگی فضایی اروپا یا (ESA) توافق نموده تا مریخ اکسپرس و زهره اکسپرس در جریان مأموریت شان از فاصله های دور زمین را تحت نظر قرار بدهند تا دیده شود که سیاره آبی ما در مراحل مختلف چگونه دیده می شود.
آقای ویلیامز می گوید، هرگاه یک سفینه فضایی زمین را در حالت هلال می بیند، باید از این فرصت استفاده نمود و با دقت بررسی کرد که زمین در این حالت چگونه است.