مسکو- مهندسین روسی محفظه مهر و موم شده قرمز را باز کردند و شش مرد با چهره های بشاش و شاد پس از 105 روز از آن خارج شدند. این افراد تمام این 105 روز را در یک محیط ایزوله شبیه یک فضاپیمای ساختگی گذراندند و با تمام استرس های احتمالی که در یک سفر فضایی به مریخ ممکن است وجود داشته باشد روبه رو شدند.
سرجی ریزانسکی کاپیتان گروه در انستیتو تحقیقاتی مسکو در نزدیکی کرملین به گزارشگران گفت: سخت ترین چیز این بود که بدانی برای یک سفر 172 میلیون مایلی در یک محفظه چهار قسمتی بدون پنجره به شکل قوطی های فلزی محبوس هستی.
به هر یک از اعضای این گروه – منتخب از میان 6 هزار داوطلب- مبلغ 15000 یورو (معادل 689/20 دلار) پرداخت شد تا از 31 مارچ در درون کپسول فضایی حضور داشته باشند و تقریباً با تمام دنیای بیرون به صورت قطع ارتباط کامل باشند.
آنها نه تلویزیون داشتند و نه اینترنت و تنها راه ارتباطی آنها با جهان بیرون ارتباط با کنترل کننده تجهیزات بود. این فرد قادر بود آنها را از طریق یک دوربین تلوزیونی تماشا کند. و همچنین یک سیستم ایمیل داخلی نیز در اختیار آنها بود. البته به تقلید از پروازهای فضایی واقعی این ارتباطات با جهان بیرون با 20 دقیقه تاخیر همراه بود.
هر یک از اعضا دارای یک کابین شخصی مربوط به خود بود. قسمت های داخلی، دریچه هایی شبیه به دریچه های یک زیردریایی داشت و مشابه ساختارهای دهه 1970 اتحاد جماهیر شوروی با چوب های مصنوعی پانل بندی شده بود.
ورودی محفظه با یک قفل ، ریسمان و مهروموم قرمز رنگ پلمپ شده! این مواد همان موادی است که ماموران اداری دولت اتحاد جماهیر شوروی برای بستن دفاتر خود در پایان هر روز کاری سالها از آن استفاده می کردند.
تسهیلات عمومی شامل یک باشگاه و یک باغچه کوچک، و نیز یک اتاق مجهز به تجهیزات روسی و اروپایی مورد نیاز جهت تحقیقات زیست پزشکی بود. همچنین اعضای تیم همانند آنچه در ایستگاه فضایی وجود دارد وعده های غذایی خود را تهیه کرده و از سرویس بهداشتی استفاده می کردند.
اهمیت آزمایش فوق برای ماموریت های آینده
برخی از محققان باسابقه و کارآزموده این آزمایش را کم اهمیت و کم ارزش دانستند؛ لکن حامیان آن در آژانس های فضایی اروپا و روسیه اصرار دارند که این آزمایش بشر را به ماموریت های واقعی نزدیک خواهد نمود.
سیمونتا دی پیپو (Simonetta Di Pipo)، مدیر برنامه پروازهای انسانی به فضا در آژانس فضایی اروپا (ESA) گفت: "آنچه در حال انجام آن هستیم برای ماموریت های تحقیقاتی منظومه شمسی در آینده با اهمیت است."
ریزانسکی، با یک لباس فضایی آبی رنگ با فرمت ناسا و تکه دوزی "MARS 500" پس از خروج از محفضه به گزارشگران گفت: "سخت ترین قسمت مربوط به زمانی است که می دانی این پرواز یک پرواز واقعی نیست."
الکسی بارانو (Alexey Baranov) یکی از اعضای این تیم به خاطر دور بودن از خویشاوندانش ناراضی بود: "دور بودن از طبیعت و جدایی از عشقم افسرده کننده بود."
تلوزیون روسیه تصاویری از این افراد – چهار روسی، یک آلمانی و یک فرانسوی- را درطول توقف، انجام آزمایش، حین استراحت در صندلی راحتی چرمی، فرو روفتن در بالش ها و فرش های شرقی و... نشان داد.
اعضا گفتند که اغلب آنها دچار اضافه وزن شده اند، بیشتر اوقات مشغول انجام تمرینات ورزشی بودند و آزمایشات مخصوص به تحقیقات پزشکی را انجام دادند.
فیزیولوژیست اولگا شوچنکو (Olga Shevchenko) گفت آنها از برخورد و کشمکش پرهیز می کردند و به خاطر برنامه شلوغ و تمرینات فیزیکی سخت متشکر بودند، هر چند که تمامی آنها به خاطر محرومیت از دیدن مناظر طبیعی و دور بودن از خانواده هایشان ناراضی بودند.
نظر عموم مردم
در حالی که مقامات رسمی و عالی رتبه «انستیتو مشکلات پزشکی و بیولوژیکی» این آزمایش را به عنوان یک موفقیت تحسین نموده و قول دادند در اواخر امسال یک آزمایش مشابه 500 روزه را انجام دهند، برخی از بزرگان باتجربه و کارآزموده ی برنامه های فضایی روسیه یا اتحاد جماهیر شوروی در ارزش و اعتبار آن دچار شک هستند.
کیهان نورد والنتین لبد در ستون نظرات نسخه آخر ماه روزنامه Sovietskaya Rossiya نوشت: "این یک چیز بی ارزش است ولی تستی است برای جدایی از میان مردم، آزمایشی است که تنها شرح مبهمی از درک پرواز بین سیاره ای را بیان می کند."
منبع : سایت نجوم ایران
