لکه های خورشیدی، لکه های تاریکی بر سطح خورشید هستند که ظاهر می شوند و پس از گذشت مدت زمانی حدود 11 سال ناپدید می گردند. این قسمت ها دمایی کمتر نسبت به قسمت های درخشان سطح خورشید یا فتوسفر دارند. مرکز یک لکۀ خورشیدی یا سایه، دارای دمایی حدود 4000 درجۀ کلوین می باشد. نواحی اطراف سایه یا نیمسایه، دمایی حدود 5500 درجۀ کلوین دارد.
هر لکۀ خورشیدی معمولاً دو هفته می انجامد تا قرص خورشید را طی کند.
منبع : www.noojum.com