سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

یک پسربچه سیزده ساله درحالی با مادرش به انستیتو شهاب شناسی نیومکزیکو آمد که یک سنگ فضایی 2 پوندی در دست داشت.

کارل آگی، دبیر این انجمن که روزانه با افراد زیادی مواجه می شود که ادعای پیدا کردن شهاب سنگ و اجرام فضایی را دارند در نگاه اول به جرم آسمانی کشف شده متوجه صحت ادعای این نوجوان شد.

آگی گفت: شهاب سنگ ها نادرند و پیدا کردن آنها کار هر کسی نیست. آنها معمولا در مکان های شناخته شده قرار دارند و افراد زیادی در صدد پیدا کردن آن ها هستند. اما این که یک پسربچه سیزده ساله بتواند با یک دستگاه فلزیاب چنین شی با ارزشی را پیدا کند بسیار قابل توجه است او حتما در آینده دانشمند قابلی خواهد شد.

این خانواده محل کشف شهاب سنگ را رسانه ای نکرده اند.

تصاویر زیبایی که توسط فضاپیمای رباتی کاسینی ناسا گرفته شده، نشان دهنده بخشهایی از حلقه های زحل است که دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی را احاطه کرده است.

شفق‌های قطبی نورهای زیبایی هستند که معمولاً در شب و در عرض‌های جغرافیایی قطبی به چشم می‌خورند. این پدیده های زیبای طبیعی در یونوسفر تشکیل می‌شوند و سپیده دم قطبی قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافیایی قطب شمال به آنها شفق‌های شمالی نیز گفته می‌شود که این نام (aurora) بر گرفته از نام رومی سپیده‌دم و نام یونانی باد شمالی است که در سال 1621 توسط پیر گاسندی روی این پدیده طبیعی گذاشته شد.

به شفق‌های قطبی، نور قطب شمال هم گفته می‌شود زیرا آنها غالباً در نیم کره شمالی رویت می ‌شوند و هر چقدر به قطب شمال نزدیک می‌شوید با توجه به مجاورت با قطب مغناطیسی شمالی زمین احتمال بیشتری می ‌رود که آنها قابل رویت باشند، برای مثال در شهرهای شمالی کانادا که بسیار نزدیک به قطب هستند امکان رویت آنها بسیار زیاد است.

در زمینه تصویر، مرحله فوقانی سایوز را که شامل کپسول فضانوردان نیز هست،می‌بینید.

دکتر جیمز جیلیز (James Gillies) رئیس بخش ارتباطات و سخنگوی سازمان تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) است. وی دکترای فیزیک خود را از دانشگاه آکسفورد گرفته و تحقیقات خود را در اواسط دهه 1980 در سرن آغاز کرد. در سال 1993 وی تحقیقات را رها کرد تا به عنوان رئیس بخش علم شورای بریتانیا در پاریس فعالیت کند اما پس از دو سال وی در سال 1995 به عنوان یک نویسنده علمی به سرن بازگشت. از سال 2003 تاکنون وی به عنوان رئیس بخش ارتباطات سرن فعالیت می کند.

دانشمندان سازمان تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) روز 4 ژوئیه (14 تیرماه) خبر وجود بوزون هیگز و مشاهده آن را به عنوان یک ذره زیر اتمی اعلام کردند، ذره ای که آنها اعتقاد دارند به سایر ذرات جرم داده است. وجود این ذره برای درک تکامل اولیه جهان ضروری است.

بر این اساس سخنگوی سرن در گفتگو با ما به تشریح اهمیت این ذره و تحقیقات آتی در این سازمان پرداخته است.

این ستاره نوزاد که اوریونیس V1647 نام دارد به عنوان یک پروتواستار یا نسخه ابتدایی و تکامل نیافته ستاره شناخته شده و از گاز و گرد و غبار تشکیل شده است.

این ستاره در فاصله 1300 سال نوری در سحابی مک نیل قرار دارد.

ستاره V1647  روزی یک بار می چرخد و سرعتش حدودا 30 برابر گردش خورشید است.

این ستاره برای اولین بار در سال 2004 شکل گرفت اما سال 2006 خاموش شد. اما مجددا در سال 2008 فعال شده و از آن موقع تاکنون فعال است.

اما در یک بررسی اخیر، سه تلسکوپ اشعه ایکس از ناسا، ژاپن و اروپا به ترتیب با نام های چاندرا، سوزاکو و ایکس ام ام نیوتون از تشعشعات این ستاره تازه متولد شده تصویربرداری کرده اند.

پرتوهای خورشیدی را که می تواند موجب مرگ فضانوردان در فضا شود می توان حدود سه ساعت زودتر پیش بینی کرد، این مدت، زمان کافی را برای انجام اقدام محافظتی در اختیار فضانوردان قرار می دهد.

این پرتوها از انفجارهای عظیمی در خورشید منشا می گیرند و توفانهایی از ذرات باردار را به سوی زمین گسیل می کنند.

"جان بیبر" از دانشگاه دلاویر گفت: این ذرات با سرعت نور حرکت می کنند و فقط 10 دقیقه طول می کشد تا نخستین ذرات توفان خورشیدی به زمین برسد.

بیبر که در این زمینه با دانشگاه ملی چانگنام کره جنوبی همکاری می کند، گفت: داده های جمع آوری شده توسط دو مانیتور نوترونی که سالها پیش در قطب جنوب نصب شده می تواند شدت این ذرات پرانرژی و سریع ناشی از توفانهای خورشیدی را تعیین کند.

دو سال پیش دانشمندان اعلام کردند که بخشی از اسکلتهای یک گونه جدید از انسانها را در یک غار در آفریقای جنوبی کشف کرده اند و اکنون بقایای بیشتری از این اسکلت در یک قطعه سنگ بزرگ به ضخامت یک متر در دانشگاه ویتواترزراند در آفریقای جنوبی کشف شده است.

این قطعه سنگ بزرگ حدود سه سال پیش کشف شد اما ارزش واقعی آن در آن لحظه مشخص نشده بود. این سنگ با استفاده از اسکنر CTمورد بررسی قرار گرفت.

خورشید طوفان بزرگ دیگری را روز پنجشنبه 12 ژوئیه (22 تیرماه) پشت سر گذاشت، طوفانی که ظرف کمتر از یک هفته دومین طوفان بزرگ ستاره ما تلقی می شود.

این طوفان خورشیدی در ساعت 16:52 دقیقه به عنوان یک طوفان کلاس X که قدرتمندترین نوع طوفانهای خورشید است، رخ داد. مقامات ناسا طی اعلام کردند: این طوفان از منطقه فعال 1520 شکل گرفته است. این منطقه فعال 1520 یک لکه بزرگ خورشیدی است که درحال حاضر رو به زمین قرار دارد.

لکه خورشیدی ناحیه‌ای بر روی سطح خورشید (فوتوسفر) است که به وسیله فعالیت‌های شدید مغناطیسی بوجود می‌آید که مانع از انتقال گرما می‌شوند، این ناحیه‌ها به علت کاهش درجه حرارت سطح به وجود می‌آیند. آن‌ها می‌توانند بدون کمک تلسکوپ از روی زمین نیز دیده شوند. اگرچه این ناحیه‌ها درجه حرارتی در حدود 3 هزار تا 4 هزار و 500 کلوین دارند، تضاد دمای این ناحیه با مواد پیرامون در حدود 5 هزار و 800 کلوین به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به وضوح به عنوان لکه‌های سیاه دیده بشوند.