ويجر موفق ترين سفينه اي بود كه دولت آمريكا به فضا فرستاد درآگوست 1972 ويجر1 به فضا پرتاب شد و يك هفته بعد نيز كاوشگر ويجر2 به فضا رفت.به خاطر مسيري كه سفينه ها بايد طي مي كردند تنها دو هفته فرصت داشتند تا اين دو سفينه را به فضا بفرستند در غير اين صورت بايد 179 سال انتظار مي كشيدند تا دوباره فرصت انجام اين كار را پيدا گنند زيرا چهار سياره ي گازي بزرگ سامانه ي خورشيدي هر 179 سال موقعيتي را نسبت به هم پيدا مي كنند كه اگر سفينه اي را از زمين بفرستيم مي تواند هر چهار سياره را ملاقات كند.
ويجر 1 تنها از كنار سياره ي برجيس و كيوان عبور كرد ولي ويجر 2 ضمن بازديد از دو سياره ي ياد شده ملاقات هايي نيز با اورانوس و نپتون داشت در داخل اين سفينه صداها و اهنگ هاي مختلفي از زبان هاي مختلف از جمله زبان ارجمند پارسي تحت عنوان(سلام حالت چطوره؟) گذاشته بودند و تصاوير مختلفي از زمين و موجودات آن در داخل اين سفينه قرار داده بودند.
در تصوير كاوشگر ويجر ميله اي كه در سمت راست مشاهده مي شود شامل ابزارهايي است كه ميدان مغناطيسي سيارات را اندازه گيري مي كند و در انتهاي آن دستگاهي به نامRTG وجود دارد كه نيروي اتمي توليد مي كند.يعني اوارنيوم و پلوتونيم را مستقيما به جريان برق تبديل مي كند.با اين تفاسير طبق نظر مهندسان و دانشمندان اين سفينه مي تواند تا سال2023 ميلادي نيروي مورد نياز خود را تامين كند.
قسمت سپيد رنگ نيز آنتن آن است و در بالاي آن تعدادي دوربين جهت عكسبرداري تعبيه شده است.
يكي از اكتشافات مهم كاوشگر ويجر اين بود كه در سطح يكي از اقمار سياره ي برجيس به نام يو اتفشان وجود دارد يا اينكه با تصويربرداري از سطح قمر اروپا مشخص شد كه اين سياره سطحي كاملا سفيد با خطوط تيره رنگ دارد كه باعث شد دانشمندان احتمال وجود يخ در سطح اين قمر را پيش بيني كنند.
منابع:كتاب آفرينش كاينات نوشته ي علي محمد يوسفي
اطلس منظومه ي خورشيدي نوشته ي پاتريك مور - nightsky.ir