به گزارش خبرگزاری مهر، روش رسیدن یک ستاره به پایان زندگی خود به جرم و بزرگی آن بستگی دارد. به طوری که در ستارگان کوچکتر، فروپاشی منجر به تشکیل ستارگان نوترونی با جرم زیاد می شوند و ستارگان بسیار بزرگتر، مابقی عمر خود را به صورت یک سیاه چاله می گذرانند.
اکنون ستاره شناسان دانشگاه Case Western Reserve فرض کردند که برخی از ستارگان بزرگ به جای تبدیل شدن مستقیم به سیاه چاله از فاز دیگری عبور می کنند و به مدت چندین میلیون سال در قالب نوع دیگری از ستارگان به نام "ستارگان الکترو ضعیف" به زندگی خود ادامه دهند.
به گفته این محققان، دما و جرم بسیار زیاد منجر به فروپاشی ستاره می شود. در زمان فروپاشی، ستاره می تواند در برخی موارد به جای تبدیل شدن به سیاه چاله به طور کامل به ذرات کوارک تبدیل شود. کوارکها نیز در پایان در هسته ستاره، ذرات کوچتری به نام "لپتونها" را می سازند.
انرژی ایجاد شده از این تبدیل می تواند فرایند فروپاشی ستاره را متوقف کند. زمانی که این تغییر به اندازه کافی موثر باشد در نهایت به یک سیاه چاله منتهی می شود.
ستارگان بزرگ می توانند قبل از تبدیل شدن به یک سیاه چاله از فاز "الکترو ضعیف" عبور کنند. (تصویر از ناسا)
بیشتر انرژی ساطع شده از ستارگان الکترو ضعیف به شکل نوترونیو ظاهر می شوند. نوترونیو ذرات با حداقل جرم هستند.
این درحالی است که بخش بسیار کمی از این انرژی به پرتوهای نوری تبدیل می شوند که به گفته این دانشمندان این پرتوهای نوری می توانند ردپایی از خاستگاه و سرنوشت ستاره را نشان دهند.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، محاسبات این ستاره شناسان نشان می دهد که مدت این فاز زندگی این گروه از ستارگان دهها میلیون سال است. این مدت زمان برای انسان بسیار طولانی بوده اما برای عمر یک ستاره بسیار کوتاه و مختصر است.
زينب حيسني از سايت نجوم ايران
به گزارش خبر گزاري مهر