سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

این تصویر که حاصل 14 دقیقه نوردهی با پرتوهای فروسرخ است، توسط ویستا بزرگ‌ترین تلسکوپ نقشه‌برداری جهان از سحابی شعله‌ور گرفته شده است. این ناحیه از آسمان که محل تولد ستاره‌های تازه است در صورت‌فلکی شکارچی واقع شده است. می‌توان با استفاده از این تلسکوپ، ستارگان جوانی را که در مرکز این سحابی قرار دارند و هنگام رصد با نور مرئی در غباری از ذرات کیهانی محو شده‌اند، تماشا کرد. جالب است بدانید ستاره آبی درخشانی که سمت راست این سحابی قرار دارد، یکی از سه ستاره تشکیل‌دهنده کمربند شکارچی است. غبار روشن بخش میانی که کمی پایین‌تر از مرکز تصویر دیده می‌شود، سحابی NGC 2023 است و خطوط کناری سمت راست و پایین، بخش‌های انتهایی سحابی کله‌اسبی را نشان می‌دهند.

این سحابی که 168هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و می‌توانید آنرا در بخش میانی و بالای تصویر مشاهده کنید، توسط مجموعه‌ای از تارها و رشته‌ها احاطه شده که بخشی از آنها متعلق به انفجار ابرنواختر SN 1987A هستند. این ابرنواختر توسط یان شلتون و اسکار دوهالده از رصدخانه لاس کامپاناس شیلی در 24ام فوریه 1987 کشف شد و 24 ساعت بعد آلبرت جونز در زلاندنو کشف آنرا اعلام کرد. سحابی‌های دیگری نیز به رنگ قرمز قابل رؤیت هستند و در سمت چپ خوشه‌ای از ستارگان جوان که NGC 2100 نام دارد، دیده می‌شود.

این تصویر رنگی زیبا توسط تصویربردار با میدان باز- یک دوربین 67 مگاپیکسلی- که بر روی تلسکوپ ۲.۲ متری لاسیا، بخشی از رصدخانه جنوبی اروپا واقع در شیلی نصب شده، ثبت شده است. درخشش اتمهای اکسیژنی که در مرکز این تصویر و به رنگ آبی-سبز دیده می‌شوند، به دلیل تابش فوق‌العاده پرتوهای فرابنفش حاصل از دمای 120هزار درجه سانتیگرادی ستاره مرکزی است. بخش‌های نارنجی و قرمز خارجی از اتم‌های درخشان هیدروژن و نیتروژن تشکیل شده‌اند.

سحابی شکارچی حدود 1350 سال نوری از زمین فاصله دارد. این تصویر فروسرخ که توسط تلسکوپ نقشه‌بردار ویستا گرفته شده، ستارگان جوانی را نشان می‌دهد که هنگام استفاده از نور مرئی در غبار کیهانی پنهان می‌شوند. تصویری که مشاهده می‌کنید حاصل 10 دقیقه نوردهی فروسرخ در طولموج‌های متفاوت پرتوهای فروسرخ نزدیک است که ناحیه‌ای معادل 1 تا 1.5 درجه از آسمان را به تصویر کشیده است.

دوربین میدان باز رصدخانه لاسیلا این تصویر بی‌نظیر را از بیش از 10میلیون ستاره که در فضای مرکزی خوشه ستاره‌ای کروی امگا-قنطورس می‌درخشند، ثبت کرده است.

این تصویر از سحابی مرداب نیز توسط دوربین 67 مگاپیکسلی رصدخانه جنوبی اروپا گرفته شده است.

این تصویر رنگی حباب‌هایی در حال گسترش از جنس گاز یونیزه را در سحابی RCW120 نشان می‌دهد که پراکندگی معادل 10 سال نوری دارند. این جریان باعث فروپاشی مواد اطراف به توده‌های متراکمی می‌شود که هر یک می‌توانند زادگاه ستارگان تازه‌ای باشند.

کهکشان مارپیچی M 104 در صورت فلکی سنبله قرار دارد. این کهکشان که شبیه یک کلاه مکزیکی بسیاربزرگ است، حدود 50میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. برآمدگی این کلاه از ستاره‌های بالغ تشکیل شده و لبه‌های آن ترکیبی از ستارگان، گاز و غبار کیهانی است. این تصویر رنگی توسط ابرتلسکوپ عظیم رصدخانه جنوبی اروپا گرفته شده است.

این ناحیه از آسمان که NGC 2264 نام دارد، مشتمل بر خوشه ستاره‌ای درخت کریسمس و سحابی مخروطی است. این تصویر که ناحیه‌ای به وسعت 30 سال نوری را نشان می‌دهد از ترکیب تصاویر حاصل از چهار فیلتر متفاوت که توسط دوربین میدان باز گرفته شده‌اند، به دست آمده است.

بخش‌های مرکزی کهکشان راه شیری با استفاده از پرتوهای فروسرخ نزدیک و توسط ابرتلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا رصد شده است.