تأثیرگرانشی ماه ممکن است در سطح زمین ضعیف باشد اما تأثیر آن در رابطه با برخورد دهنده بزرگ هادرون در یک دایره 27 کیلومتری به قدری قوی بوده که به خوبی احساس شده است. این تسهیلات علمی تحقیقاتی در مرز سوئیس- فرانسه نوترن را از الکترون جدا می کند و به دنبال ذره گریزان بوزون هیگز است.
پائولین گگنون دانشمند فیزیک ذرات در سرن که روی این برخورد دهنده کار می کند وقتی علت این که چرا برخوردهای ذره ای کمتری در زمان شیفت کاری وی رخ می دهد ابراز تعجب و شگفتی کرد.
وی در این رابطه گفت: افرادی که در یک شیفت کاری هستند که اصولا 10 تا 12 نفر گوش به زنگ هستند باید از کارکردن بی عیب دستگاه اطمینان حاصل کنند و با هر مشکلی کوچک یا بزرگ با نهایت سرعت ممکن رو به رو شوند. اطلاعات با نرخ بالایی وارد می شدند و تمام آشکارسازهای زیرین به خوبی کار می کردند و از آنجا که ساعتها هیچ مشکلی پیش نیامده بود ما در پایان شیفت کاری خود که حدود ساعت 10 شب بود اندکی خواب آلود بودیم.
تأثیر ماه کامل در سایره 27 کیلومتری محل قرارگیری برخورد دهنده هادرون
گگنون افزود: وقتی یک همکار از سیستم راه اندازی به عنوان سیستمی که تصمیم می گیرد کدام فعالیتها ارزش نگهداری دارند خواستار بررسی اطلاعات بازگشت کننده شد، من به سرعت خود را به محل رساندم و از چند نفر خواستم موضوع را بررسی کنند اما هیچ کس هیچ سرنخی از علت ماجرا نداشت.
برخورد دهنده بزرگ هادرون در مرز سوئیس و فرانسه در تونل 27 کیلومتری زیرزمین
وی در ادامه یادآور شده است: ما به اندازه گیری تعداد برخوردها در هر ثانیه در هر آزمایش از دو شعاع پروتن هایی اقدام کردیم که در جهت مخالف در تونل برخورد دهنده بزرگ هادرون در گردش بودند.
براساس گزارش زی نیوز، روی نمودارهای تشخیص برهم کنش ذرات شیبهایی در دو سیستم اندازه گیری اصلی هادرون به چشم می خورد.
براساس اظهارات گگنون، از آنجا که هر دو سیستم این شیبها را ثبت کرده بود می توانستیم نتیجه بگیریم که منبع آن مشترک است. از این رو با اتاق کنترل برخورد دهنده بزرگ هادرون تماس گرفته و خواستار یافتن علت ماجرا شدم و آنها با صورت عادی پاسخ دادند که علت این شیبها این است که ماه نسبتا کامل است و آنها به صورت دوره ای باید مدارهای پرتو پرتون را تنظیم کنند. این تأثیر از نخستین روزهای برخورد دهنده بزرگ الکترون پوزیترون که پیش از برخورد دهنده بزرگ هادرون فعالیت می کرده شناخته شده بود.
حدود 20 سال قبل مشخص شد که در یک دایره 27 کیلومتری اطراف این شتاب دهنده، نیروی گرانشی اعمال شده توسط ماه شبیه نیرویی نیست که در طرف مقابل حس می شود این نیروی گرانشی در این منطقه نوعی انحراف در اندازه گیری ها ایجاد می کند. از آنجا که این تأثیر بسیار کوچک است تنها اقیانوسهای بزرگ آن در جزر و مد خود احساس می کنند، اما از آنجا که برخورد دهنده بزرگ هادرون دستگاه حساسی است می تواند تغییراتی شکلی که توسط تغییرات کوچک نیروی گرانشی ایجاد می شود را تشخیص دهد. این تأثیر وقتی که ماه کامل می شود به اوج خود می رسد.
برخورد دهنده بزرگ هادرون (Large Hadron Collider) شتاب دهنده ذره‌ای و برخورد دهنده در سرن در نزدیکی ژنو سوئیس است. این پروژه در 10 سپتامبر سال 2008 پس از 20 سال آماده سازی آغاز به کار کرد.
یکی از اهداف مهم این پروژه کشف ذره بنیادی هیگز است که فیزیکدانان ذرات بنیادی وجود آن را پیشگویی کرده‌اند. ذره هیگز یا بوزون هیگز دخیل در ایجاد جرم در ذرات بنیادی است.
در این آزمایشگاه، پروتون‌ها، در یک تونل 27 کیلومتری شتاب گرفته و به اندازه 14 تریلیون الکترون ولت انرژی می‌گیرند و به هم برخورد می‌کنند تا این برخورد، ردی از بوزون هیگز را نشان دهد.
زینب حسینی از سایت نجوم ایران
به نقل از مهر