سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی تلسکوپ فضایی هابل، این کشف یک سال پس از کشف قمر چهارم این منظومه وفراخوان دانشمندان برای نام‌گذاری قمر تازه‌کشف‌شده اعلام شده است. در شرایطی که چهار سیاره خاکی منظومه شمسی که از پلوتو بزرگ‌ترند، تعداد قمرهای کمی دارند یا اصلا قمر ندارند؛ وجود حداقل پنج قمر در اطراف پلوتو موجب شگفتی اخترشناسان شده است. به نظر می‌رسد تعدد قمرها در اطراف سیاره کوتوله پلوتو اخترشناسان را به سمت پذیرش مدل‌های تحول سیاره‌ای مبنی بر برهمکنش پلوتو و دیگر اجرام کمربند کویی‌پر در گذشته دور هدایت کند.

پس از کشف قمر شارون در سال 1978/1357، چهار قمر دیگر این منظومه توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شده‌اند. نیکس و هایدرا در سال 2006/1385 و قمر چهارم که فعلا P4 نامیده می‌شود، سال گذشته و در حین تحلیل انبوه اطلاعات بدست‌آمده از تلسکوپ فضایی هابل کشف شدند.

قمر جدید که فعلا S/2012 (134340) 1 یا P5 نام گرفته، در 9 تصویر جداگانه دوربین دیدگسترده3 تلسکوپ فضایی هابل که در روزهای 26، 27 و 29 ژوئن و 7 و 9 جولای 2012/ 6، 7، 9، 17 و 19 تیر 1391 کشف شده و به نظر می‌رسد در همان صفحه مداری دیگر قمرهای پلوتو گردش می‌کند.

 

تصویر قمر جدید با استفاده از ابزار تاج‌نگار جدیدترین دوربین هابل گرفته شده است. در این روش، نور درخشان‌ترین جسم منظومه (در اینجا پلوتو) با مانعی پوشیده می‌شود تا بتوان محدوده اطراف این جسم را راحت‌تر مشاهده کرد. اثر مانع را به صورت نوار تیره مرکز تصویر مشاهده می‌کنید.

قرار است در سال 2015/1394، فضاپیمای نیوهورایزنز (به معنی افق‌های نو) به منظومه پلوتو برسد و برای نخستین بار، تصاویری شفاف از سطح این سیاره کوتوله و قمرهای آن ارسال کند.