بر اساس گزارشات، دانشمندان موفق به شناسایی کهکشانی شده اند که بیشتر به یک کارخانه ستاره سازی شباهت دارد، به شکلی که اگر کهکشان ما سالانه یک ستاره متولد کند این کهکشان می تواند روزانه دو ستاره تولید کند. این کهکشان توسط تلسکوپ اشعه ایکس چاندرا ناسا شناسایی شده و قادر است سالانه 740 ستاره جدید ایجاد کند.
این کهکشان حدود 5.7 میلیارد سال نوری با ما فاصله دارد و در مرکز یک خوشه کهکشانهایی قرار دارد که اخیرا کشف شده است. علاوه بر آن، این کهکشان بالاترین حد درخشش اشعه ایکس که تاکنون ستاره شناسان دیده اند رو منتشر می نماید. براساس نظر کارشناسان این کهکشان بزرگترین مرکز تولد ستاره است که تاکنون ستاره شناسان از این نوع کهکشانها مشاهده کرده اند.
براساس اظهارت نویسنده این مقاله تحقیقاتی که در مجله نیچر منتشر شده، کهکشانی با این ابعاد، نوع و سن نباید با چنین سرعتی ستاره تولید کند.
رایان فولی ستاره شناس دانشگاه هاروارد اظهار داشت: سرعت تولید ستاره در این کهکشان بسیار شدید است و مرزهایی را که تاکنون می شناسیم شکسته است.
مایکل مک دونالد از موسسه فناوری ماساچوست به عنوان نویسنده اصلی این تحقیق اظهار داشت: این کهکشان که تاکنون نامگذاری نشده است و به صورت رسمی توسط یک رشته اعداد و حروف نامگذاری می شود سه تریلیون برابر اندازه خورشید ما است.
وی افزود: مسئله دیگری که درباره این کهکشان عجیب تلقی می شود این است که این کهکشان نسبتا رشد خود را داشته است و شاید بتوان گفت که سن آن 6 میلیارد سال است. معمولاً این نوع کهکشانها تولید ستاره ندارند و ما معمولاً آنها را سرخ و مرده می نامیم؛ اما به نظر می رسد که این کهکشان به یک علتی بار دیگر به حیات بازگشته است.
به علت شرایط به وجود آمده و بازگشت به حیات این کهکشان، یک گروه 85 نفری از ستاره شناسان لقب این کهکشان را خوشه ققنوس انتخاب کرده اند، چرا که این پرنده افسانه ای پس از مرگ خاکستر می شود و از خاکسترها زنده می شود. نرخ تولید ستاره در این کهکشان تازه کشف شده حدود دو ستاره در هر روز است که می تواند بزرگترین و مهمترین کهکشان از میان کهکشانهایی باشد که تاکنون شناخته شده است.
مگان دوناهو از دانشگاه ایالتی میشیگان که در این باره می گوید: این تحقیقات به ما کمک می کند به این پرسش پاسخ بدهیم که چگونه کهکشانها ستاره های خود را تشکیل می دهند.
زینب حسینی از سایت نجوم ایران