چهارمین و آخرین مأموریت تعمیر و اصلاح تلسکوپ فضایی هابل به یک نمایش هیجان برانگیز و به یک لحظه ای حساسی مبدل گشت که همه منتظر بودند مبادا هر لحظه اتفاق بدی بیافتد. اما بهترین راه برای شرح و بیان این مأموریت نشر تصاویر زیبا از جریان تعمیر است. به همین خاطر تصاویر با کیفیت ناسا از مرحله پرواز تا اتمام مراحل راهپیمایی فضایی را به خوبی نشان میدهد.
این مأموریت که بار ها به تأخیر افتاده بود به تاریخ 11 می آغاز شد.
فضانورد جون گرونسفیلد (در پائین) و اندریو فیوستل در قسمت پایانی سیستم کنترول دستی شاتل فضایی اتلانتیس قرار گرفته و اولین پنج راهپیمایی فضایی را انجام میدهند.
اولین راهپیمایی فضایی توسط این دو فضانورد بیش از 7 و نیم ساعت ادامه داشت. آنها کمره شماره 3 (دوربین) میدان گسترده و سیاره ای جدید و یک واحد هدایت کننده علمی و تنظیم کننده داده ها را جایگزین کمره شماره 2 کردند. هر دو دستگاه به خوبی تست و آزمایش را پشت سر گذاشتند و نشان دادند که به خوبی نصب شده اند.
جون گرانسفیلد و دریو فیوستل و بازتاب آنها بر بدنه تلسکوپ فضایی هابل.
یک تهدید عظیم نزدیک بود یکی از مهمترین اهداف راهپیمایی فضایی را خنثی کند؛ یعنی مانع جایگزین نمودن کمره (دوربین) کهنه چشمی تلسکوپ با یک دستگاه جدید و پیشرفته تر شود. اما بعد از اینکه بازوی کهنه یک مقدار روغن کاری شد، کمره 2 میدان گسترده و سیاره ای بر طرف شد و نمونه جدید جایگزین آن گردید.
این تصویر نزدیک گرانسفیلد که توسط دریو فیوستل گرفته شده بازتاب او را در کلاه گرانسفیلد نشان میدهد. فیوستل به سیستم کنترول کننده راه دور یا بازوی روبوتیک شاتل وصل می باشد. اما گرانسفیلد در این عملیات در حال پرواز آزاد بود.
در این تصویر فیوستل کمره 3 میدان گسترده و سیاره ای را که به اندازه یک پیانو است در دست خود گرفته
دومین برنامه این مأموریت بعضی از چالش ها را در برابر مایکل گود و مایک ماسیمو ایجاد کرد. اما هر دو توانستند تمام اهداف این راهپیمایی فضایی را در مدت 7 ساعت و 56 دقیقه تکمیل کنند. در این راهپیمایی این دو فضانورد سه واحد حسگر های میزان (درجه) را با یک جفت ژیروسکوپ در هر کدام و دو مدل باطری جدید را نصب کردند.
مایکل گود با اینکه در انتهای بازی روبوتیک ایستاده بود، به فرمانده این مأموریت خود و تمام خدمه شاتل ادای احترام می کند.
گود و ماسیمو نتوانستند یکی از سه واحد حسگر های میزان را به دریچه یا محل آن قرار دهند، اما توانستند تا یک جفت حسگر تازه را نصب کنند و به تلسکوپ هابل ژیروسکوپ جدید را که نیازمند آن بود، بدهند.
آنها یکی از باطری های اصلی را نیز از طاقچه 2 هابل بیرون کرده و باطری جدید را جایگزین آن کردند. باطری ها نیروی لازم را در زمان قرار گرفتن تلسکوپ در سایه زمین و زمانی که آرایه های خورشیدی در برابر خورشید قرار ندارد، تأمین می کنند. مرکز کنترول تلسکوپ فضایی هابل در زمین شش ژیروسکوپ و باطری های جدیدی را تست کردند و از سلامت آنها اطمینان دادند.
جون گرانسفیلد در حالت آویزان به بدنه تلسکوپ هابل
سومین برنامه این مأموریت با مشارکت گرانسفیلد و فیوستل به خوبی انجام شد. آنها تعویض کننده محور اصلاحی تلسکوپ را بیرون کرده و در جای آن طیف سنج منشاء فضایی را نصب نمودند. در ضمن ترمیم کمره پیشرفته سروی را به خوبی انجام دادند و یک کارت الکترونیک را در آن قسمت تعویض کردند و یک صندوق و یک کیبل (کابل) الکترونیک جدید را نیز نصب کردند.
بخاطر ترمیم طیف سنج منشاء فضایی گرانسفیلد 32 پیچ را از یک پانل دستیابی باز کرد تا بتواند صفحه چهار محوری کمره را در آنجا نصب کند و یک منبع انرژی جدید را هم در آن قسمت بگذارد. هر دو فضانورد از ابزار و وسایل خاص تهیه شده برای انجام کار شان استفاده نمودند و هرگز چنین کاری در مدار زمین پیش بینی نشده بود. اما آنها با موثریت و توانایی خوب این کار را کردند.
گرانسفیلد و فیوستل در حال کار در جریان مأموریت سوم.
نوشته آسمان کابل از سایت universetoday