دکتور میریسون می گوید " مریخ اصلأ باید سیاه می بود، زیرا بین قطب های سفید رنگ آن اکثر سنگ ها بخصوص در عرض های جغرافیایی میانه "بازالت" یا نوعی سنگ سیاه رنگ اند. برای چندین دهه دانشمندان پذیرفته بودند که مناطق سرخ رنگ در مریخ به گذشته پر از آب این سیاره ارتباط دارد، زیرا در بعضی مناطق وجود آب و اثرات آن منرال های آهن را زنگ زده کرده".
گرد و غبار سرخ رنگ رقیقی سطح مریخ را پوشانیده و اتموسفیر آن را در خود فرو برده و حتی بر آب و هوای آن که گاهی چنان انبوه و متراکم می گردد که سیاره را در تاریکی فرو میبرد، نیز نفوذ دارد. با اینکه گرد و خاک آن خاص و بی نظیر است، ولی دانشمندان تا هنوز ترکیبات زمین ساختی، کیمیاوی و فیزیکی آن را بطور کامل نمی دانند.
دکتور میریسون و تیم او مشغول اندازه گیری های دقیق ترکیبات سنگ شناسی یا منرالوژی مریخ بودند تا بتوانند ساختار و تکامل محیط نزدیک به سطح و تعامل آن را با اتموسفیر بشناسند و در نتیجه امکانات بالقوه برای موجودات زنده در سطح مریخ را کشف کنند.
این تیم در تحقیقات تازه خود پیشگام یک روش خاص شدند تا بتوانند انتقال شن یا ریگ را به سطح مریخ شبیه سازی نمایند. این گروه دانه های ریگ یا شن را داخل شیشه (فلاسک) های آزمایشگاهی به شدت محکم نمودند و بعد هر فلاسک را ده میلیون مرتبه توسط دستگاه چرخاندند. سپس دانه های شن را به مدت چند ماه به آرامی با هم مخلوط کردند که در نتیجه حدود 10 درصد ریگ یا شن به گرد و خاک تبدیل گردید. وقتی دانشمندان آهن مغناطیسی پودر شده را هم اضافه کردند، اکسید یا زنگ آهن در "بازالت" یا سنگ های سیاه مریخ آشکار گردید و وقتی دیدند که فلاسک های شیشه ی هم در جریان چرخش سرخ تر معلوم میشدند، حیرت زده شدند.
شرح تصویر: نقشه های رنگی هماتیت یا سنگ آهن در سطح مریخ نشان دهنده 5 درصد محلول تا 25 درصد سرخ رنگ می باشد. مریخ نورد فرصت در بخش های سیاه رنگ این بیضی فرود آمده. دانشمندان مریخ گرد اکتشافی می گویند که سنگ های مریخ زمانی زیر اقیانوس های آن بوده.
دکتور میریسون می گوید با شبیه سازی شرایط و ایجاد نمونه های دقیق محیط مریخ، ما حتمأ درک بهتری از ماهیت خاکی آن بدست خواهیم آورد. بطور خاص، ایجاد شبیه سازی های بهتر سطح مریخ و اتموسفیر آن در توضیح و درک رصد های انجام شده توسط مریخ نورد ها و دستگاه های نسل بعدی به ما کمک میکند.
نوشته : kabulsky.com