سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

یک موشک جدید که هفته گذشته موفقانه آزمایش شد میتواند سفر به سیاره سرخ را تا 39 روز کامل کاهش دهد. با استفاده از موشک های کیمیاوی (شیمی) معمول سریعترین سفر به مریخ 6 ماه را در بر میگیرد. اما یک موشک جدید که هفته گذشته موفقانه آزمایش شد میتواند سفر به سیاره سرخ را تا 39 روز کامل کاهش دهد. شرکت موشک سازی (Ad Astra Rocket) یک موشک پلازما بنام انجن VASIMR VX-200 را آزمایش کرد که میتواند با سرعت 201 کیلووات در یک محفظه ی از خلاء حرکت کند. به گفته فرانکلین چانگ دیاز یکی از فضانوردان قبلی ناسا و رئیس اجرائی این شرکت " این قویترین موشک پلازما است که تا کنون در جهان ساخته شده". این شرکت یک قرارداد را جهت آزمایش انجن 200 کیلو واتی VASIMR  برای ایستگاه فضایی بین المللی در سال 2013 امضاء نموده است.

آزمایشات روی ایستگاه فضایی بین المللی میتواند سرعت تدریجی را فراهم سازد که این خود به معنی سقوط تدریجی به ارتفاعات مختلف به علت کشش یا جاذبه اتموسفیری می باشد. بالا رفتن ایستگاه فضایی بین المللی در حال حاضر توسط سفینه هایی دارای پیشرانه معمول تأمین میگردد، که حدود 7.5 تن سوخت در سال مصرف میکنند. آقای چنگ دیاز تخمین زده که انجن VASIMR میتواند با کاهش این مقدار به 0.3 تن از میلیون ها دالر پول ناسا صرفه جویی کند.

آزمایش هفته پیش اولین برای بود که یک نمونه کوچک موشک انجن VASIMR این شرکت با قدرت کامل به نمایش گذاشته شد.

 سیستم کار انجن پلازما یا آیونی طوری است که بخاطر تولید پلازما های داغ گاز های مانند هیدروژن، آرگون و نیون را توسط امواج رادیویی داغ می سازند. در نتیجه این روش میدان های مغناطیسی پلازما های شارژ شده را به سمت عقب یا بیرون انجن با فشار میراند و بدین صورت سرعت یا نیروی پیشرانه به جهت مخالف یعنی مقابل انجن ایجاد میشود.

البته این انجن ها در یک لحظه مانند موشک های کیمیاوی سرعت زیادی ایجاد نمی کنند؛ بدین معنی که با قوت خود به تنهایی نمی توانند از دام جاذبه زمین فرار کنند. علاوه بر آن، انجن های آیونی فقط در خلاء کار می کنند. ولی وقتی در فضا باشند می توانند فشار یا نیروی پیوسته برای چندین سال ایجاد کنند، درست مانند باد که یک کشتی بادبان دار را فشار میدهد و تا حدی به آن سرعت می بخشد که این موشک نسبت به موشک های کیمیاوی معمول سریعتر حرکت کند. این گونه انجن فقط یک پوند نیرو ایجاد می کند، ولی این مقدار برای حرکت دادن 2 تن بار در فضا کافیست.

به علت سرعت زیاد ممکن است، برای این انجن ها در مقایسه به انجن های معمول به سوخت کمتری نیاز باشد.

در حال حاضر سفینه فضایی طلوع (Dawn) در مسیر خود به سوی سیارک های سیرس و وستا از انجن یا پیشرانه آیونی استفاده می کند که امکان گردش بدور مدار وستا را به او میدهد و بعد میتواند این سفینه به سوی سیارک سیرس برود. این گونه حرکت با استفاه از موشک های معمولی امکان ندارد. در ضمن، انجن های آیونی در فضا ده برابر موشک های معمول سرعت دارند.      

منبع : انجمن نجوم افغانستان