انقلاب ديجيتال بر روي زمين احتمال كشف و رديابي اين سياره توسط حيات هوشمند فرازميني را روز به روز كاهش مي‌دهد. سال‌ها پيش، اخترشناس آمريكايي، فرانك دريك، عنوان كرده بود حذف تدريجي روشهاي آنالوگ انتقال داده‌هاي صوتي، تصويري و راداري و جايگزيني آن با روشهاي ديجيتال در نهايت منجر به محو شدن كره زمين از نگاه تلسكوپ‌ها و ردياب‌هاي ماوراي اين سياره خواهد شد. سيگنال‌هايي كه به روش آنالوگ ارسال مي‌شدند به مراتب داراي برد طولاني‌تري بوده و حتي قابليت ارسال به ستارگان دوردست را نيز دارا بودند اما سيگنال‌هاي ديجيتالي ضعيف‌تر بوده و قابليت رديابي از مسافت‌هاي دور را ندارند.
زمين در گذشته در هاله‌اي از تشعشعات به ضخامت 50 سال نوري قرار داشت كه مخابرات تلويزيوني حدود يك ميليون وات از اين تشعشعات را توليد مي‌كرد. اما امروزه نه تنها سيگنال‌هاي به نسبت ضعيف‌تر ديجيتال قدرت نفوذ كمتري دارند، بلكه ماهواره‌ها نيز عمده سيگنال‌هاي خود را به سمت زمين مي‌فرستند و عملا درصد كمي در فضا پخش مي‌شود. در واقع ميزان تشعشعاتي كه در اثر فعاليت‌هاي بشر بر روي زمين در فضا پراكنده مي‌شود، حدود 2 وات يعني معادل تشعشعات يك تلفن همراه است.
دريك معتقد بود موجودات فرازميني قطعا جايي در اين جهان وجود دارند ولي ممكن است حتي به فناوري پيشرفته‌تري نسبت به زمين دست يافته باشند.
به نقل از سازمان فضایی ایران