شبکه ای از 50 ماهواره با هدف بررسی داخلی نورهای شمالی و پیش بینی وضعیت هوایی خورشید چون پیش بینی بارش باران در زمین به فضا پرتاب می شود. در سال 2013، دانشگاه اوسلو 50 ماهواره را با یک موشک به فضا پرتاب می کند که هرکدام از آنها به ابعاد یک پاکت شیر و ابزارهای آن به ابعاد چهار سوزن است.
وقتی که پاسخها مشخص شوند، کارشناسان فضایی می توانند وضعیت هوایی فضا را پیش بینی کنند، درست مثل پیش بینی هواشناسی روزانه از زمین
یوران موئن از دپارتمان فیزیک دانشگاه اوسلو در نروز اظهار داشت: ماهواره های موقعیت یاب در مناطق شمالی در آسمان در ارتفاعات بالایی قرار ندارند، به این معنا که این سیگنالها باید از لایه یونسفر عبور کند که این امر مشکل ناوبری را تقویت می کند.
دانشگاه های سراسر جهان در حال حاضر با یکدیگر همکاری می کنند تا به درک این امر برسند که در سطح میکرو ابرهای پلاسمایی قرار دارند.
براساس گزارش دیلی میل، وقتی که آنها به پاسخها برسند می توانند وضعیت هوای فضا را پیش بینی کنند، درست مثل اقداماتی که هواشناسان برای پیش بینی روزانه زمین انجام می دهند.
در سال 2013 این دانشگاه یکی از 50 ماهواره کوچک را به یک مدار قطبی در ارتفاع 321 کیومتری بالای زمین پرتاب می کنند. این امر موجب می شود که ماهواره ها در فاصله های چند دقیقه ای از نقطه جغرافیایی یکدیگر عبور کنند.
این ماهواره ها در نتیجه فشار هوایی سرعت خود را از دست می دهند و مدارهای زمینی آنها به طور مستمر پایین می آیند، این شرایط فرصتی را برای محققان فراهم می کند تا تمام لایه های یونسفر را مطالعه کنند.
عمر محاسبه شده برای این ماهواره ها سه تا هشت هفته بسته به فعالیتهای خورشیدی است، پس از این دوره ماهواره ها روی اتمسفر افتاده و می سوزند. این ماهواره ها کوچک طراحی شده اند تا همگی را بتوان با هم به فضا پرتاب کرد.
تروه آندره بکنج از این پروژه اظهار داشت: 20 ماهواره در ارتفاع بین 320 تا 160 متمرکز می شوند و با ابزارهای اندازه گیری دانشگاه اسلو تجهیز می شود.
ناسا و سازمان فضایی اروپا علاقه بسیاری به تجهیزات دانشگاه اسلو نشان داده اند. قرار است که ناسا از این فناوریها در موشکی که قرار است از آلاسکا به فضا پرتاب شود استفاده کند.
زینب حسینی از سایت نجوم ایران
به نقل از مهر