یک گزارش روسی مدعی شده است که آمریکا و روسیه در سال 2015 سفرهای یکساله ای را به ایستگاه بین المللی فضایی آغاز می کنند، این درحالی است که ناسا افزایش طول مدت مأموریتهای فضایی را در حد یک ایده می‌داند.
یک گزارش خبری کوتاه که هفته گذشته در خبرگزاری اینترفکس منتشر شد به نقل از یک منبع در سازمان فضایی روسیه (روسکوسموس) که نام آن فاش نشده اظهار داشته است که مأموریتهای فضایی به ایستگاه فضایی که معمولا شش ماه به طول می انجامد ظرف سه سال آینده دو برابر شده و به یک سال افزایش می یابند.
این درحالی است که مقامات ناسا اظهار داشتند که این امر به این زودیهای اجرایی نمی شود و ناسا هنوز در این رابطه تصمیم گیری نکرده است.
کلی هامفریز از مرکز فضایی جانسون در هیوستون اظهار داشت: ما درحال بررسی ایده سفرهای فضایی یک ساله به منظور آماده شدن برای اکتشافهای فراتر از مدار پایین زمین هستیم. اما این بحث در سطح مقدماتی است و تاکنون هیچ تصمیم رسمی در رابطه با آن اتخاذ نشده است.
در گزارش اینترفکس همچنین تصریح شده است از طرف آمریکایی پکی وایتسون فضانورد ناسا برای این مأموریت انتخاب شده است اما کیهان شناس روسیه برای این مأموریت یک ساله هنوز انتخاب شده است، این درحالی است که گفته می شود مأموریتهای یک ساله به ایستگاه فضایی برخی از صندلی های فضاپیمای سایوز را برای انجام گردشگری فضایی خالی نگاه می دارد.
اگر این طرح عملی شود می تواند سنگ بنای تلاشهای بیشتری برای سفرهای فضایی دارای سرنشین تلقی شود.
باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا پیشتر ناسا را برای ساخت یک فضاپیما و فناوری جدید برای اعزام فضانوردان به یک خرده سیاره نزدیک تا سال 2025 و در دهه 2030 به مریخ به چالش کشیده است.
براساس برخی از طرحها، یک سفر رفت و برگشت به مریخ حدود دو سال به طول می انجامد بنابراین تمدید سفرهای یک ساله در ایستگاه بین المللی فضایی به دانشمندان این فرصت را می دهد که شرایط تمدید مدت اقامت خود در فضا را فراتر از چیزی که تاکنون گزارش شده مورد بررسی قرار دهند.
اما در حقیقت سفر یک ساله به فضا پیشتر انجام شده است. در اواسط دهه 1990، والی پلیاکوف کیهان شناس روسیه و یک پزشک در طول یک مأموریت در ایستگاه فضایی میر، 438 روز اقامت داشت. این مأموریت در ژانویه 1994 آغاز و در مارس 1995 خاتمه یافت.
درحالی که آزمون مقاومت پلیاکوف به محققان کمک کرد تأثیرات فیزیولوژیکی سفرهای فضایی طولانی مدت را بر بدن مورد مطالعه قرار دهد، روسیه علاقه شدیدی به اقامتهای بلند مدت در فضا نشان داد.
سال گذشته شش داوطلب از روسیه، اروپا و چین یک مأموریت شبیه سازی شده 520 روزه به مریخ را با هدف ایجاد استرس روانی سفرهای بلند مدت فضایی را پشت سر گذاشتند. این مأموریت شبیه سازی شده مریخ 500 نامگذاری شده بود که در ژوئن 2010 آغاز و در نوامبر 2011 خاتمه یافت.
درحال حاضر ایستگاه بین المللی فضایی دارای شش سرنشین است از سه کشور مختلف است. مأموریت اکتشاف 32 این ایستگاه دربرگیرنده سه کیهان شنان روسی، دو فضانورد آمریکایی و یک فضانورد ژاپنی است.
ناسا، روسیه و سازمانهای فضایی کانادا، اروپا و ژاپن ایستگاه فضایی 100 میلیارد دلاری را طی بیش از یک دهه ساخته اند.
کار ساخت این ایستگاه به همراه یک آزمایشگاه روسی که قرار است سال آینده پرتاب شود در سال 1998 آغاز شود. به طور کلی 15 کشور مختلف در ساخت این ایستگاه نقش داشتند.
این ایستگاه در حالت عادی ظرفیت سه سرنشین دائمی را دارا است، اگرچه هنگام اتصال فضاپیماها و ورود اردوهای جدید، تعداد فضانوردان درون ایستگاه بطور موقت تا 10نفر هم افزایش می‌یابد. یک فروند فضاپیمای سایوز با ظرفیت 3 نفر بطور دائمی برای تخلیه اضطراری ایستگاه در هنگام خطر به آن متصل است.
در ابتدای کار ایستگاه، سرنشینان آن از سازمانهای فضایی روسیه و آمریکا انتخاب می‌شدند، تا اینکه در ژوئیه 2006 یک فضانورد آلمانی سازمان فضایی اروپا، در قالب اردوی 13 به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کرد. تاکنون روی هم رفته فضانوردانی از 16 کشور جهان در این ایستگاه اقامت کرده‌اند؛ این تعداد شامل 5 توریست فضایی نیز می شود.
زینب حسینی از سایت نجوم ایران
به نقل از مهر