ابرهای ماژلانی شامل دو ابر کوچک وبزرگ در نیمکره جنوبی آسمان دو کهکشان نامنظم بوده واز نزدیکترین کهکشانها به کهکشان راه شیری به حساب می آیند.تاکنون تصور بر این بوده که این دو کهکشان قمر کهکشان راه شیری هستند وتاکنون چندین بار به عنوان قمر به دور آن چرخیده اند.
ابر بزرگ ماژلانی در فاصله 160000 سال نوری به اندازه یک بیستم ودارای محتوای ستاره ای به اندازه یک دهم کهکشان راه شیری می باشد .ابر کوچک ماژلانی هم در فاصله 200000 سال نوری قرار داردوحدود ده بار از ابر بزرگ کوچکتر است.
چندی پیش ستاره شناسان مرکز هاروارد استیمسونیان به اندازه گیری دقیق مولفه سوم سرعت این دو کهکشان پرداختند مشاهدات نشان می دادند سرعت آندو بسیار بالا می باشد.دو توضیح وجود داشت: 1- جرم کهکشان راه شیری از مقداری که تاکنون تصور می شده بیشتر است 2- این دو کهکشان به شکل قمر ارتباط گرانشی با کهکشان راه شیری ندارند.
تحلیل بیشتر مسئله نشان می دادند که مورد دوم درست تر است.بنابراین دو کهکشان بر خلاف آنچه که تاکنون تصور می شده در حال اولین عبور از نزدیکی کهکشان راه شیری هستند.
البته این نتایج پیچیدگیهای خاص خود را بدنبال دارند٬ برای مثال شکل خاص ابرهای گازی بسیار بزرگ اطراف کهکشان راه شیری و مسئله وجود جریان گازی پشت سر دو ابر ماژلانی که از دید زمین به اندازه 100 درجه در آسمان ادامه داردوتاکنون تصور بر این بوده که گرانش شدید یا فشار گاز های اطراف کهکشان راه شیری عامل بوجود آورنده آن بوده است.
علاوه بر این دو٬ نحوه تولید ستاره در این دو کهکشان نیز احتیاج به بازنگری دارد این دو کهکشان تاکنون شاهد چندین دوره تولید ستاره ای بوده اند.ستاره شناسان تصور می کردند هر بار عبور آندو از کنار کهکشان راه شیری عامل تحریک در جهت تولید ستاره های جدید بوده است.
در هر صورت تا درک این دو کهکشان همسایه راه درازی در پیش است.
اصل خبر در سایت زیر موجود است:
http://cfa-www.harvard.edu/press/2007/pr200722.html
منبع : harvard.edu
نويسنده : عبد الرضا لاوری
