فضاپیمای رفت و برگشت دیسکاوری، ساعت 14:53 به وقت جهانی پنج‌شنبه 15 تیرماه (18:23 به وقت مرکزی ایران) به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شد.
شرح عکس: نمای ایستگاه فضایی بین‌المللی از دید فضانوردان شاتل دیسکاوری
پس از این اتصال موفقیت‌آمیز، پاول وینوگرادوف و جف ویلیامز، سرنشینان ایستگاه فضایی دو ساعت منتظر ماندند تا تمام اقدامات احتیاطی باز شدن دریچه‌های ورود انجام شود و سپس، با خوشحالی از مسافران شاتل استقبال کردند. فضانوردان دیسکاوری نخستین انسانهایی هستند که وینوگرادوف و ویلیامز از سه ماه پیش تا کنون ملاقات کرده‌اند. امشب، توماس ریتر آلمانی هم به ایستگاه فضایی نقل مکان خواهد کرد تا برای اولین بار، آژانس فضایی اروپا اقامتی طولانی‌مدت را در ایستگاه فضایی بین‌المللی تجربه کند. وی تا شش ماه دیگر در ایستگاه خواهد ماند.
پیش از این، شاتل غلتی 360 درجه‌ای را در فاصله 183 متری ایستگاه فضایی انجام داد، البته اگر بتوان اسمش را غلت‌زدن گذاشت! این مانور که از این پس جزو ماموریت‌های استاندارد شاتل تعیین شده است، شکم شاتل را به سرنشینان ایستگاه فضایی می‌نمایاند تا آنها با تصویربرداری از آن، هر گونه آسیب‌های احتمالی را شناسایی کنند ( مانور زیبای شاتل را تماشا کنید) .
این دومین بار است که شاتل چنین مانوری را انجام می‌دهد. سال گذشته شاتل دیسکاوری مانور مشابهی را در فضا و به‌دور از هر ماهواره دیگری انجام داد. اما این بار، سرنشینان ایستگاه فضایی با لنزهای 400 و 800 میلی‌متری از شاتل عکس گرفتند. یکی از مهمترین اهداف این تصاویر، شکاف‌پرکن‌های بین قطعات عایق ضد حرارتی بود. این شکاف‌پرکن‌ها که از الیاف لایه‌نشانی‌شده با سرامیک ساخته شده‌اند، همانند سپری از لغزیدن سفال‌های ضدحرارتی در طول پرواز جلوگیری می‌کنند. در پرواز سال گذشته دیسکاوری، دوربین نصب‌شده روی بازوی روباتیک کانادا نشان داد دو شکاف‌پرکن از جای خود درآمده‌اند، اما فضانورد استیو رابینسون در یک راه‌پیمایی فضایی موفق شد آنها را تعمیر کند، در غیر این‌صورت امکان داشت اغتشاش‌های جوی شدیدی در زیر شاتل ایجاد شود و در نهایت سوراخی در بدنه شاتل پدید آید و حادثه‌ای همانند کلمبیا به وقوع بپیوندد.
ماموریت امشب سرنشینان شاتل و ایستگاه فضایی، آماده کردن بازوهای روباتیک شاتل و ایستگاه برای تخلیه بار و راه‌پیمایی‌های فضایی است. در روز جمعه، بازوی روباتیک ایستگاه به درون محفظه بار شاتل هدایت می‌شود تا مدول بار لئوناردو را بگیرد. با اتصال این مدول دو منظوره به ایستگاه، تجهیزات جدید همگی تخلیه می‌شوند، وسایل اضافی و جاگیر درون ایستگاه به مدول لئوناردو منتقل می‌شوند و برای بازگشت به زمین دوباره در مخزن باز شاتل قرار خواهد گرفت.
منبع : New Scientist
نويسنده : ذوالفقار دانشی