ممكن است روزي سياره سرخ دسته هائي از روباتهاي به اندازه توپ تنيس را مشاهده كند كه در جستجوي حيات به درون غارهاي زيرزميني جهش مي كنند.
اين روباتها انرژي خود را از پيلهاي سوختي مينياتوري بدست مي آورند و براي جهش و حركت از فن آوري ماهيچه مصنوعي بهره خواهند برد.
روباتها كه به دوربينها و حسگرهاي كوچكي مجهز مي شوند براي جمع آوري اطلاعات بطور مستقل عمل خواهند كرد و به جستجوي نشانه هاي باقيمانده از حيات ذره بيني مي پردازند كه ممكن است با سرد و خشك تر شدن سياره طي هزاران سال به لايه هاي زيرين سياره عقب نشيني كرده باشند.
روباتهاي مريخ (Mars-bots) توسط پنلوپ بوستون ، استاديار موسسه نيو مكزيكو و پروفسور استيون دوبووسكي از موسسه فن آوري ماساچوست در حال طراحي هستند.
ماكس كولمن ، مدير مركز جستجوي حيات در آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا كه با اين پژوهش مرتبط نمي باشد مي گويد" در اختيار داشتن تعداد زيادي تجهيزات كوچك كه بتوانند ناحيه اي گسترده تر از يك كاوشگر مجزا را پوشش دهند راهكاري ابتكاري است."
بوستون كه مدير برنامه تحقيقاتي Cave and Karst دانشگاه است زماني زيادي صرف مطالعه حيات ذره بيني غارهاي كره زمين كرده است. وي تصور مي كند كه حيات ذره بيني غارهاي زميني مي تواند مدلي از حيات باشد كه احتمالا در غارهاي مريخ وجود داشته است. اما براي اكتشاف غارهاي مريخ نياز به تجهيزاتي متفاوت از آنچه كه مريخ پيما ها اخيرا بر روي اين سياره مستقر كردند مي باشد. اين مريخ پيما ها نمي توانند نواحي دشوار درون غارها را جستجو كنند و از دست دادن و يا آسيب ديدن آنها نيز پر هزينه است.
بوستون مي گويد روباتهاي جهنده آنقدر كوچك هستند كه مي توان هزاران عدد از آنها را در محموله يك كاوشگر مانند كاوشگر اكتشاف مريخ (Mars Explorer Rover) جاي داد. از دست دادن تعدادي از اين روباتها در شرايط خطرناك غارگردي تاثير منفي بر روي جمع آوري اطلاعات نخواهد داشت.
بوستون اضافه مي كند" تعداد آنها در يك ماموريت آنقدر زياد است كه مي توانند بر شرايط پر خطر اين نواحي فائق آيند ."
روباتها پوسته سختي از جنس مواد پيشرفته خواهند داشت كه ممكن است شفاف و يا غير شفاف باشد. اين پوسته ها مي توانند سرماي سخت مريخ ، پرتو شديد فوق بنفش كه آنها را بمباران مي كند و جو نازك مملو از ذرات باردار را تحمل كنند.
تعدادي از روباتها مجهز به دوربينهاي كوچكي خواهند بود و برخي ديگر حسگرهاي خواهند داشت كه متغيرهائي مانند كيفيت هوا ، دما ، رطوبت و يا رگه هاي بيولوژيكي و شيميائي را اندازه گيري مي كنند. ممكن است تعدادي از آنها نير تراشه هاي رايانه اي مينياتوري را حمل كنند كه براي انجام آزمايشات محدود بر روي خاك و نمونه هاي ديگر طراحي شوند.
هر روبات بر اساس يك برنامه رايانه اي كه از رفتار حشرات مدل سازي شده حركت و عمل خواهد كرد. هر روبات از وجود روباتهاي اطراف خود آگاهي خواهد داشت و براي عملي ساختن يك ماموريت بطور گروهي با هم فعاليت مي كنند.
براي مثال ، اگر يكي از آنها كه حامل يك حسگر شيميائي است از كار بيفتد و يا گم شود ، روباتي ديگر كه يك حسگر شيميائي را با خود حمل مي كند وظيفه آن را بعهده مي گيرد.
بوستون و دابووسكي در نظر دارند تا دو سال آينده را صرف ساخت و آزمايش نمونه هاي اوليه اي كنند كه ممكن است طي 10 يا 20 سال آينده بر روي مريخ و يا حتي ماه قدم بگذارند.
منبع : universetoday.com
نويسنده : فرشيد كريمي