میدان مغناطیس شبیه به ساعت شنی در ستاره ای درصورت فلکی برساوش توسط سه منجم اماتور کشف شد.
این سه ستاره شناس خوش شانس به نامهای جاسپ گیرارت( بنیانگذار کتابخانه نجومی اسپانیا و کالیفرنیا) و رامپراسد ریو( سرپرست انجمن اخترفیزیک کالیفرنیا ) و دن مارون ( استاد اخترفیزیک دانشگاه هاروارد) موفق به کشف چنین ستاره ای شدند. ستاره یافته شده در انبوه ابرهای گازی کشف شده و به راحتی می توان میدان مغناطیسی شبیه به ساعت شنی را از روی تصویر تشخیص داد.( در تصویری که مشاهده می کنید ستاره ی به وجود آورنده چنین شکلی با پیکان سفید رنگ مشخص شده است.)
این ستاره که در فاصله 980 سال نوری از ما قرار دارد بسیار کم نورتر از آن است که با چشم غیر مسلح دیده شود. مارون در این باره می گوید :" ما مشغول بررسی بر روی این سحابی بودیم زیرا حدس می زدیم که چنین ستاره ای را در انبوه ابرهای این سحابی بیابیم. پس از عکسبرداری های متمادی و استفاده از اطاعات ماهواره ایراس چنین میدان مغناطیسی را مشاهده کردیم و فردای آن روز سریعا موضوع را به انجمن ثبت اکتشافات نجومی و سپس مجله علمی آمریکا گزارش دادیم."
اما براستی چنین منظره ای چگونه ممکن است ایجاد شود و دلیل ان چیست؟ جواب این است که اگر میدان مغناطیسی ستاره ای واقع در یک سحابی بسیار شدید باشد ابرهای پیرامون میدان خود را می رمباند و پس می زند. پس از آن ما شاهد اثر میدان مغناطیسی ستاره بر محیط اطراف که در اینجا ابرهای سحابی است خواهیم بود. این ستاره واقع در صورت فلکی برساوش قرار دارد. برای پیدا کردن سحابی که این ستاره در آن قرار دارد می توانید از ستاره امیکرون-برساوش کمک بگیرید. آن را در مرکز میدان دید چشمی قرار دهید. سپس 3 درجه به سمت شمال شرقی آن حرکت کنید. سحابی با قطر ظاهری هفت دقیقه قوسی در میدان دید شماست. البته بسیار کم نور است و شاید نتوانید آن را مشاهده کنید بنابراین برای رصد آن تلسکوپی با توان تفکیک متوسط یا بالا توصیه می شود.
منبع : universeToday.com
نويسنده : علی پزشکی