این تصویر نشان دهنده تشکیل ستارگانی فعال در ابر ماژلانی بزرگ ( کهکشان اقماری کهکشان ما ) را نشان می دهد.این ناحیه موسوم به N 180Bو شامل خوشه ای ستاره ای که بسیار درخشان است، می باشد. مقداری از آنها بسیار داغ هستند و درخشندگی میلیون ها برابر خورشید ما را دارند. باد های قدرتمند ستاره ای در اطراف این ستاره ، توسط ماده سبب می شود تا گازهای میان ستاره تبدیل به یون های بر افروخته شود.این ناحیه فعال در ابر ماژلانی بزرگ توسط تلسکوپ فضایی هابل عکس گرفته شده است.این عکس دسته ای از ابر های هیدروژن و اکسیژن را آشکار می کند که در اثر چرخش با غبار های اطراف مخلوط شده اند.لازم به ذکر است که ابر ماژلان بزرگ، کهکشانی اقماری است که به دور کهکشان ما در حال گردش است.این قسمت از ابرماژلانی بزرگ که N 180Bنامیده میشود شامل ستاره هایی پرنور به صورت خوشه های ستاره ای که ما می شناسیم هستند.ستاره های آبی بسیار داغ در این مجموعه میلیون ها برابر خورشید درخشندگی دارند.آنها نه تنها انرژی زیاد،تند و ناملایمی را در امواج ماورا بنفش تولید می کند بلکه باد های بسیار قدرتمند ستاره ای را در این ناحیه از فضا می دمند.امواج ماورا بنفش گازهای درون ستاره ای را یونیزه می کنند و آنها را به صورت برافروخته در می آورد، این در حالی است که این باد ها میتوانند گازهای میان ستاره ای را 10 تا 100 سال نوری پراکنده کنند.هر دو این فعالیت ها در همین ناحیه آشکار سازی شده است. (تصوير بزرگ)
همچنین قسمت غیر مرئی، درخشان می شود، گازهای هیدروژن و اکسیژن شروع به درخشیدن می کنند.و ستون هایی به اندازه 100 سال نوری از گاز و غبار را می سازند، و این پهنا سحابی ها هستند،که در کناره های عکس قابل مشاهده اند.ستون هایی سیاه جهت داری نیز مشاهده می شود، نارنجی روشن، ابر های غبار فشرده ای را نشان می دهند. تمرکز قسمت سیاه به حدود سال نوری می رسد. همچنین ابرهای گازی در تصویر دیده می شود که – خرطوم فیل – نام گذاری شده و در میان غبارها در حال گردش هستند.اگر فشار باد های ستاره ای اطراف بزرگ باشند، برای بهم فشردن ماده و انگیزه کششی برای تولد ستاره ها، بسنده میکند. این ابرهای غبار شاهدی برای تشکیل ستاره های جوان خاموش می باشند.
منبع : www.no0jum.co.sr
نويسنده : ایلیا تیموری