دیسک های غبار که در اطراف ستاره گان تازه متولد شده وجود دارند مدت زیادی دوام نمی آورند و پس از چند میلیون سال تبدیل به تعدادی سیاره می شوند . پیر ترین این دیسک های غبار در حدود 10 میلیون سال عمر دارند اما برآورد ها نشان میدهد که این دیسک تازه کشف شده عمری معادل 25 میلیون سال دارد.این دیسکک غبار در اطراف یک سیستم دوتایی در فاصله 350 سال نوری از زمین و در صورت فلکی ثور قرار دارد. این دیسک غبار پیر به اندازه ای برای دانشمندان غیر منتظره بود که یک انسان 300 ساله برای مردم عجیب است.
ولی تنها خصوصیتی که این دیسک را از بقیه متمایز می کند سن آن نیست بلکه اندازه بزرگ آن نیز بسیار عجیب به نظر می رسد. داده های بدست آمده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا نشان می دهد که لبه داخلی این دیسک 65 میلیون مایل از مرکز منظومه خود فاصله دارد و تا 650 میلیون مایلی از آن امتداد پیدا کرده است البته احتمال می رود لبه داخلی این دیسک غبار فاصله ای بیش از 650 میلیون مایل داشته باشد که تلسکوپ اسپیتزر به دلیل سردی این قسمت ها نتوانسته به اندازه گیری بیشتر بپردازد .دانشمندان هنوز نمی توانند دلایلی برای وجود چنین دیسک هایی به دور ستارگان ارائه کنند زیرا هنوز علت شکل گیری سیارات در زمان ها متفاوت کشف نشده است.ستاره شناسان احتمال میدهند پیش سیارات بسیار بزرگی در این دیسک وجود دارند که هنوز به سیاره تبدیل نشده اند.با این حال ستاره شناسان در جستوجوی تعداد بیشتری از این دیسک های غبار پیر هستند تا نظریات خود را تکمیل کنند.
منبع : Spaceflightnow.com
نويسنده : محسن بختیار