رصد های جدید هابل از سرس ، بزرگترین سیارک منظومه شمسی نشان می دهد این سیارک ذخایر عظیمی از یخ آب را در زیر پوسته خود نگهداری می کند .
سرس ، بزرگترین و در عین حال اولین سیارک کشف شده در منظومه شمسی است که توسط ستاره شناس سیسیلی ، جوزفه پیازی در سال 1801 کشف شد و اکنون تلسکوپ فضایی هابل ناسا در رصد های تازه خود اطلاعات جدیدی را در مورد این سیاره شگفت انگیز آشکار کرده است.
اطلاعات بدست آمده از هابل نشان می دهد سرس شباهت قابل توجهی به سیارات خاکی مانند زمین دارد ، شکل سرس نیز مانند زمین تقریبا کروی است و درونی متفاوت نسبت به بیرون خود دارد به نظر می رسد تنها اختلال های گرانشی بوجود آمده توسط مشتری در میلیون ها سال پیش مانع شده تا سرس به یک سیاره خاکی کامل تبدیل شود.
سرس تقریبا 930 کیلومتر قطر دارد و به همراه دهها هزار سیارک دیگر در میان کمربند سیارک ها ما بین مریخ و مشتری قرار دارد و 25 درصد جرم کل این این سیارک ها را به خود اختصاص داده است اما با این حال 14 مرتبه از پلوتو ، کوچکترین سیاره منظومه شمسی سبک تر است.
ستاره شناسان با استفاده از دوربین پیشرفته تلسکوپ فضایی هابل در طول 9 ساعت (به اندازه یک حرکت وضعی سرس) 267 عکس از سرس گرفتند .
نمونه های بدست آمده نشان میدهد که شیئ تقریبا گردی مانند سرس دارای درونی چگال و پوسته ای با کانی های سبک تر است ، این نکته از آن جهت قابل اهمیت است که تا کنون چنین چیزی برای دیگر سیارک ها شناخته نشده بود.
منبع : universetoday
نويسنده : محسن بختيار