مشاهده طغیان دوقطبی رخ دادی است که معمولا" در ستاره های جوان اتفاق می افتد و یا در ستارگانی دیده شده است که به پایان عمرشان نزدیک است و بصورت یک غول سرخ باد کرده اند . یک گمان در رابطه با بومرنگ این است که ستاره ی غول سرخی لایه های بیرونی خود را پس می زند .
این گونه تصور می شود که هر قطعه از بومرنگ تقریبا" یک سال نوری طول داشته باشد و مجوع طول اجزای ساخته شده در این سحابی معادل نصف طول فاصله خورشید با نزدیکترین همسایه اش باشد . ( نزدیکترین همسایه خورشید سیستم ستاره ای آلفا – قنطورس است که حدودا" در فاصله ٤ سال نوری از آن قرار دارد ) این تصویر جدید از سحابی بومرنگ در اوایل سال ٢٠٠۵ توسط دوربین پیشرفته پیمایش هابل گرفته شده است و در آن از صافی نور مرئی برای ترکیب در صافی قطبی استفاده شده است .
کاربرد مشترک عینک آفتابی و قطبی در این است که نور پراکنده را در یک روز آفتابی که به درون چشم می رود می کاهند . فیلتر قطبی این اجازه را صادر می کند که نورهای ویژه در زاویه ی مخالف و قطبی از دوربین یابنده گذر کنند . به هم پیوستن تصویر های مختلف در زاویه های قطبی به اختر شناسان این امکان را می دهد که پراکندگی نور را در این سحابی مشاهده کنند و در زمینه آن به مطالعه بپردازند ؛ پی آمد تمام این اعمال در وسایل تلسکوپ تصویری مرکب و رنگین از این سحابی است .
سحابی بومرنگ در فاصله ۵٠٠٠ سال نوری از زمین واقع شده است و در جهت جنوب صورت فلکی قنطورس قرار دارد . اندازه گیری هایی که در سال ١٩٩۵ انجام شد نشان داد که درون این سحابی دارای دمایی است که فقط یک درجه کلوین از صفر مطلق بالا تر است . صفر مطلق تقریبا" برابر ٤٦٠ـ درجه فارنهایت است و این نکته بدان موضوع اشاره دارد که این سحابی یکی از سردترین نقاط کیهان است .
منبع : Spaceref
نويسنده : امیرسجاد رضایی