جزئيات بي نظير چرخش سهمگين ماده به سمت پائين مري يك سياه چاله غول آسا توسط تلسكوپ VLT رصد شده است.
كهكشان (NGC 1097) در حدود 45 ميليون سال نوري از زمين فاصله دارد كه در مركز با نور نسبتا درخشاني نورافشاني مي كند. گمان مي رود كه اين نور سياهچاله اي است كه گاز و ستاره هاي مجاور را مي بلعد. اما تابش خيره كننده اين نور باعث شده كه جزئيات اين فعل و انفعالات در تصاوير ديده نشوند.اخترشناسان اكنون يكي از چهار تلسكوپ 8 متري VLT را مورد استفاده قرار داده اند تا از مواد در حال چرخش به سوي مركز اين كهكشان به روش نزديك به فرو قرمز (near-infrared) تصوير برداري كنند.آنها با پوشاندن نور درخشان اطراف سياهچاله با استفاده از روش تنظيم اپتيكي(adaptive optics) و سپس تصوير برداري از بازوهاي دوار موفق به رصد اين پديده شده اند. روش تنظيم اپتيكي براي برطرف كردن تاثير مات كننده اتمسفر زمين در تصاوير بكار مي رود.آلمودنا پريتو (Almudena Prieto) از موسسه ماكس پلانك فيزيك هسته اي هايدلبرگ آلمان كه مسئول اين تحقيق مي باشد مي گويد" احتمالا اين اولين باري است كه تصوير كاملي از پروسه انتقال ماده از بخش اصلي كهكشان به سمت انتهاي هسته گرفته شده است".
بازوهاي دوار ستاره ها و گاز به صورت خطهاي تاريك در اين تصوير فروسرخ از مركز كهكشان NGC 1097 ديده مي شوند.بيش از 300 منطقه كه در آنها ستاره ها شكل مي گيرند در سرتاسر حلقه گاز و غباري كه در اين تصوير از مزكر كهكشان NGC ديده مي شود پراكنده مي باشند. نور درخشان واقع در مركز توسط يك سياهچاله غول آسا كه مشغول بلعيدن محيط اطراف خود مي باشد ايجاد مي شود. اختر شناسان از بازوهاي حلزوني شكل كم نوري از ماده (به رنگ قرمز) در مركز كهكشان NGC 1097تصويربرداري كرده اند.
منبع : New Scientist
نويسنده : فرشيد كريمي