اثر يك ستاره در حال مرگ

ششصد و پنجاه سال نوري دورتر از زمين و در صورت فلكي دلو (Aquarius )، يك ستاره مرده كه باندازه زمين است با سرسختي قصد ندارد كه پهنه آسمان را با آرامش ترك كند. در حال مرگ ، اين ستاره مقادير عظيمي از گاز داغ و تشعشع فوق بنفش شديد از خود به درون فضا پرتاب مي كند تا جرمي تماشائي بنام "چرخ اختري (سحابي سياره نما)" را خلق كند.

 

ستاره مرده كه يك كوتوله سفيد ناميده مي شود بشكل يك نقطه داغ سفيد در مركز تصوير ديده مي شود. تمامي مواد گازي رنگي كه در تصوير ديده مي شوند زماني قسمتي از اين ستاره مركزي بودند. اما اين مواد در خلال پرتابهاي ناشي از مرگ ستاره و گذار به كوتوله سفيد از ستاره جدا شدند. تشعشع فوق بنفشي كه اين كوتوله سفيد رها مي سازد مولكولهاي محيط اطراف را از درون به سمت خارج گرم و ناپايدار مي سازد.

 

مانند يك اجاق برقي كه به آرامي از قسمت مركزي شروع به گرم شدن مي كند ، گرم ترين و داغ ترين مولكولهاي گازي بصورت باريكه هاي آبي رنگ در مركز سحابي ديده مي شوند. گذار به مولكولهاي خنك تر و پايدار تر به وضوح و با تغيير رنگ گاز از آبي داغ به زرد داغ ديده مي شود.

 

اين پديده آسماني "سحابي حلزوني " (Helix) نام دارد.

 

  منبع : Spaceflightnow.com

  نويسنده  : فرشيد كريمي