ستاره شناسانى كه در جست وجوى حيات فرازمينى هستند اكنون ليست كوتاهى از مكان هايى كه مى بايد تلسكوپ هاى خود را به سمت آنها نشانه بروند، تهيه كرده اند.
برخى از ستاره ها آنقدر گازى هستند كه نمى توانند سياره هايى مانند زمين را خلق كنند زيرا زمين حاوى مقدار زيادى فلز است. تعداد ديگرى از ستاره ها داراى همراهان بسيار بزرگ هستند. گرانش اين همراهان در شرايط يكنواخت و ثابت مورد نياز براى تكامل حيات تداخل ايجاد مى كند و بنابراين كانديداهاى مناسبى نيستند.
• ليست ۱۰ ستاره اصلى
يكى از ستاره هايى كه در اين ليست قرار دارد «Pegasus 51» (اسب بالدار) است. اخترشناسان سوئيسى در سال ۱۹۹۵ گزارش دادند اولين سياره را در وراى سامانه خورشيدى ما رديابى كرده اند كه به دور «Pegasus 51» مى چرخد. اين سياره يك غول شبيه مشترى است.
يكى ديگر از ستارگان «Sco 18» است كه در صورت فلكى عقرب قرار دارد و بسيار شبيه خورشيد است. «epsilon Indi A» ستاره ديگرى است كه درخشش آن يك دهم خورشيد است. «alpha Centauri B» كه عضوى از نزديك ترين سامانه خورشيدى به سامانه ماست از ديگر كانديداهاست. به گفته «ترنبول»: «حقيقت اين است زمانى كه به اين سامانه هاى خورشيدى قابل سكونت نگاه مى اندازيم واقعاً سخت است كه آنها را رتبه بندى كنيم. من اطلاعات كافى در مورد هر كدام از اين ستاره ها ندارم تا بگويم كدام يك بهترين كانديداست.» اما دكتر «كارول كلى لاند» از دانشگاه كلرادو استدلال مى كند كه اخترشناسان با جست وجو به دنبال سياره هايى كه بسيار شبيه زمين هستند تحقيقات خود را محدود مى كنند.
وى مى گويد: «در واقع من فكر مى كنم كه ما مى بايد به دنبال حياتى باشيم كه براى ما شناخته شده نيست.»
وى در ادامه مى گويد كه حيات در روى كره زمين
- بر اساس DNA كه از اجزاى اصلى مشخصى ساخته شده- آنقدر مشابه است كه احتمالاً از يك منشاء مجزا به وجود آمده است. «كارول» اضافه مى كند كه ممكن است حيات در مكانى ديگر از اجزا و تركيبات متفاوتى ساخته شده باشد و يا اينكه از ساختار كاملاً متفاوتى برخوردار باشد.
منبع : Sharghnewspaper.com , abc.net.au,Feb.2006