سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

فضاپیمای "غبار ستاره ای" ناسا سرانجام روز جمعه (12 دی 1382)  با موفقیت به فاصله 300 کیلومتری دنباله دار "وایلد-2" رسید و شروع به نمونه برداری از مواد این دنباله دار کرد.
فضاپیمای "غبار ستاره ای" ناسا در سال 1999 به فضا پرتاب شد و از آن هنگام به مطالعه اجرام منظومه شمسی از جمله دنباله دار "گریگ-ژلروپ" و نیز سیارک "آنه فرانک" پرداخته است.
این فضاپیما سرانجام روز جمعه 12 دی ماه به فاصله 300 کیلومتری دنباله دار "وایلد-2" رسید.این دنباله دار که پهنای هسته ی آن حدود 5.4 کیلومتر است،هم اکنون در فاصله 389 میلیون کیلومتری زمین و در آن سوی خط واصل زمین و خورشید قرار دارد.

درطی بیست سال گذشته،ناسا همواره غبار دنباله دارها را با استفاده از هواپبما یا بالون از جو بالایی زمین جمع آوری کرده که این امر،تعیین منشا دقیق آنها را غیر ممکن کرده است."غبار ستاره ای"(stardust)،اولین ماموریت ناسا برای مطالعه یک دنباله دار است.این فضاپیما همچنین اولین ماموریت یک فضاپیمای بدون سرنشین آمریکا برای جمع آوری و بازگرداندن نمونه هایی از مواد موجود در فضا به زمین است.
فضاپیمای "غبار ستاره ای" با استفاده از وسیله جمع کننده خود که شبیه راکت تنیس است به نمونه برداری از دانه های غبار موجود در گیسوی دنباله دار "وایلد-2" خواهد پرداخت.سرعت ذراتی که قرار است جمع آوری شوند حدود 5 برابر سرعت یک گلوله است!

◄در تصویر سمت راست،جتهای گاز خروجی از هسته دنباله دار بخوبی دیده می شود.

گروه زمینی کنترل کننده،هم اینک در حال دریافت داده های ارسالی فضاپیما است و تاکنون دو نسخه تصویری متفاوت که توسط این فضاپیما قبل از نزدیک شدن به دنباله دار "وایلد-2" در 12 دی ماه،از آن گرفته شد را منتشر کرده است.پردازش دو گانه صورت گرفته بر روی این تصویر با هدف نشان دادن ساختار هسته و جتهای گازی خارج شونده از آن صورت گرفته است.

نمونه 28 گرمی جمع آوری شده توسط فضاپیمای "غبار ستاره ای" درون یک کپسول ویژه قرار می گیرد و سرانجام در تاریخ 25 دی 1384 به کمک چتر در زمینهای نمکی بیابان یوتا در نزدیکی "سالت لیک سیتی" ایالت وایومینگ آمریکا فرود خواهد آمد.

به گفته دانشمندان،نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل مواد جمع آوری شده،اطلاعات ارزشمندی در مورد نحوه تشکیل سیارات منظومه شمسی و شکل گیری حیات بر روی زمین بدست می دهد.
"دونالد براون لی" مسوول اصلی ماموریت و ستاره شناس دانشگاه واشینگتون،می گوید: «کسی به درستی نمی داند حیات چگونه آغاز شد ولی مسلم است که کربن نقش اصلی را در این میان بازی کرد.از سوی دیگر،دنباله دار ها غنی ترین اجرام کربن دار منظومه شمسی و سرشار از ترکیبات آلی  هستند که همواره وارد جو زمین می شوند.»

دنباله دار "وایلد-2" در سال 1978 کشف شد و در هر 6.39 سال،یکبار بدور خورشید می گردد.