آغاز ماموریت کاسینی


فضا پیمای کاسینی یکی از ماموریت های بزرگ فضایی در منظومه شمسی را آغاز کرد.

جدیدترین عکس کاسینی از Phoebe

جدیدترین تصویر کاسینی از Phoebe

 بیشتر ماموریت های فضایی پیچیده که تا کنون انجام شده است  -  در ارتباط با ملاقات یکی از ماه های منظومه شمسی بوده است. کاسینی در روز جمعه 22 خرداد 1383 به نزدیکترین قمر خارجی زحل یعنی "Phoebe" رسید. این ملاقات در زمانی است که کاسینی فقط  19 روز با زیبای منظومه شمسی "زحل" فاصله دارد. آخرین تصحیح مداری فضا پیمای کاسینی 27 خرداد ماه خواهد بود که این یکی از حساس ترین قسمتهای این پروژه گران قیمت ناسا است. در این زمان کاسینی با روشن کردن موتورهای خود در یکی از مدارهای زحل قرار میگیرد. و بالاخره در 10 تیر ماه 1383 کاسینی با قرار گرفتن در مدار تعیین شده ماموریت 4 ساله وسیعی را آغاز میکند. کاسینی قرار است تا حلقه های زیبا و شگفت انگیز زحل به همراه بسیاری از قمرهای مشهور کوچک و بزرگ آن را بررسی کند. 

 

"زمان ورود به زحل دقیقا برای تطبیق این پرواز که تنها فرصت در طول ماموریت برای مطالعه "Phoebe" در فاصله نزیدک بود انتخاب شده است. این به دلیلی دور بودن مدار "Phoebe"  به محل قرار گیری کاسینی در مدار است. این فاصله حدود 13 میلیون کیلومتر است." این فاصله تقریبا چهار برابر دورتر از نزدیکترین قمر زحل یعنی " Iapetus " است. این مطلب را "Dave Seal"  طراح ماموریت کاسینی-هویگنس در JPL ناسا بیان میکند.دکتر " Torrence Johnson" عضو گروه تصویر برداری فضا پیماهای  ویجر و گالیله و یکی از اعضا تیم تصویر برداری کاسینی آخرین رویت "Phoebe" را در زمانی ذکر میکند که ویجر 2 در 1981 از نزدیک آن عبور و تصاویری از آن را به زمین ارسال کرده است.

 

Phoebe یکی از اهداف کاسینی است

 

 قمر مورد مطالعه کاسینی در سال 1898 توسط ستاره شناس امریکایی ویلیام هنری پیکرینگ کشف شده ویجر 2 در 1981 از نزدیک آن عبور و تصاویری از آن را به زمین ارسال کرده است. قطر Phoebe   220  کیلومتر است . زمان گردش محوری آن 9 ساعت و 16 دقیقه و در طول 18 ماه یک بار به دور زحل میچرخد. این قمر حدودا 30 درجه از خط استوای زحل انحراف دارد و در جهتی خلاف جهت قمرهای داخلی زحل به دور آن میچرخد. از نکات جالبی که در این ماموریت بررسی خواهد شد تاریکی بیش از حد فووب است. این قمر فقط 6 درصد نور دریافتی از خورشید را منعکس میکند. این توضیحات کافی است تا یکی از نظریه ها در باره این قمر قابل بررسی باشد : آیا "Phoebe" از خارج از منظومه شمسی آمده و در دام گرانش زحل افتاده است ؟

 

در آن زمان ویجر 2 تصاویری از "Phoebe" را از فاصله ای 2.2 میلیون کیلومتری گرفته بود که جزییات کمی را نشان میداد. تصاویر جدید کاسینی از این قمر هزار بار بهتر از  تصاویر قبلی و با جزییات بسیار بیشتری است که امکان مطالعات بیشتر را به دانشمندان خواهد داد. کاسینی در این ملاقات "Phoebe" را از فاصله 2000 کیلومتری خواهد دید. با نزدیک شده کاسینی به "Phoebe" دوربینها و طیف سنجها میتوانند به خوبی به مطالعه سطح این قمر پرداخته و اطلاعات مفیدی را در باره ساختار این قمر دور افتاده ارسال کنند. یکی از مواردی که باعث مطالعه بیشتر روی این قمر شده تغییرات رنگ و روشنایی سطحی در این قمر است. دکتر Peter Thomas از دانشگاه Cornell نیویورک و از محققان اقمار کوچک در این بار میگوید : انتظار داریم تا با دریافت تصاویری با کیفیت بالاتر در روزهای آینده هستیم تا بتوانیم یکی از مواد سطحی این قمر را شناساسیی کنیم.

آیا "Phoebe" از خارج از منظومه شمسی آمده و در دام گرانش زحل افتاده است ؟

برخی از دانشمندان معتقدند که این قمر از خارج از منظومه شمسی و از جایی که به آن کمربند کویی پرگفته میشود  آمده و در دام گرانش قوی زحل افتاده است. کمر بند کویی پر  مجموعه ایست از اجرام کوچک یخی که در مداری ورای سیاره پلوتو قرار گرفته است.دکتر    Bonnie Burattiیکی دیگر از اعضا تیم کاسینی- هویگنس معتقد است مطالعات بیشتر روی این قمر احتمالا پاسخی به سوالات ما در زمینه منشا منظومه شمسی خواهد داد.کاسینی که سال 1997 پرتاب شده پروژه مشترک آژانس فضایی اروپا و امریکا است. یکی از پر هزینه ترین عملیات های فضایی ناسا است. این ماموریت 3.5 میلیارد دلار هزینه در بر داشته است.همچنین یک کاوشگر به نام «هویگنس» بر روی فضاپیمای کاسینی سوار است که اوایل دی 1383 از فضاپیما جدا می شود و به سمت جو ضخیم و گازی تیتان شیرجه می رود. این کاوشگر احتمالا در اقیانوسی از متان مایع بر سطح تیتان فرود خواهد آمد. 

 

 

نمایی خیالی از ورود هویگنس به جو تیتان   : ناسا / جی.پی.ال  ::  

ممکن است کاوشگر هویگنس سرانجام در یکی از دریاچه های تیتان فرود آید.

 

 

 

 

 

 

حدود 260 دانشمند از 17 کشور مختلف امیدوارند به کمک فضاپیمای «کاسینی-هویگنس» درک بهتری از سیاره ی زحل، حلقه ها و مغناطیس سپهر آن و نیز تیتان و دیگر اقمار یخی زحل بدست آورند. آزمایشگاه نیروی محرکه جت(JPL)، وابسته به موسسه فناوری کالیفرنیا، مدیریت ماموریت «کاسینی-هویگنس» را برای اداره علوم فضایی ناسا در واشینگتون بر عهده دارد. «کاسینی-هویگنس»، ماموریت مشترک سازمان ملی فضانوردی آمریکا (ناسا)، آژانس فضایی اروپا (اسا) و آژانس فضایی ایتالیا است.

منبع : nasa , JPL