سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

"جونو" در افسانه های روم باستان،موجودی مقدس ولی ناکامل بود.بنابر یافته های جدید ستاره شناسان،ظاهرا همدم سیارکی این الهه نیز قیافه ای ناقص دارد! 

ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپی قدیمی مجهز به ابزارهای نوری تطبیقی،تصویری سه بعدی از سیارک جونو بدست آورده اند که نشان دهنده وجود یک دهانه بزرگ در یکی از لبه های آن است.

سیارک جونو دارای شکلی  نامتقارن است و در کمربند اصلی سیارکها(بین مشتری و مریخ) قرار دارد. این سیارک،اولین بار حدود دویست سال پیش کشف شد ولی از آن موقع تاکنون،هیچگاه بطور مستقیم از آن عکسبرداری نشده بود.

این عکسبرداری اخیرا توسط "سالیه بالیوناس" و همکارانش از مرکز اخترفیزیک اسمیتسونیان وابسته به دانشگاه هاروارد با استفاده از تلسکوپ صد اینچی هوکر واقع در رصدخانه کوهستان ویلسون صورت گرفت.

فاصله این سیارک از زمین در هنگام عکسبرداری،حدود 15 میلیون کیلومتر بود. با توجه به درازای 245 کیلومتری جونو،قطر ظاهری آن در این فاصله مانند قطر ظاهری یک سکه 10 سنتی از فاصله 11 کیلومتری بود!

تصاویر مرئی و نزدیک فروسرخ،نشان دهنده شکل نامنظم و غیر کروی این سیارک و وجود لبه های نامتقارن به همراه یک حفره سوراخدار در آن است.

به عقیده گروه عکسبرداری،این حفره،یک دهانه به قطر 100 کیلومتراست که احتمالا در اثر برخورد سیارک با جسمی در فضا در صدها میلیون سال پیش بوجود آمده است. بنابر یک فرضیه دیگر،این حفره ممکن است دراصل،دهانه ای کوچکتر باشد که با صفحه ای به قطر 100 کیلومتر از موادی که از اعماق سیارک به بیرون پرتاب شده اند پوشیده شده باشد.  

به گفته میشل رامپینو،یکی از اعضای تیم از دانشگاه نیویورک،قطعات جدا شده در جریان برخورد یک جرم بزرگ با سیارک جونو،احتمالا به سمت زمین حرکت کرده اند و نهایتا یک روز( یا یک شب!) بصورت شهاب وارد جو زمین  می شود.