دو ستاره شناس استرالیایی با مطالعه منحنی تغییرات روشنایی یک ستاره در حال انفجار،فرضیه بلعیده شدن سه سیاره توسط ستاره مادر را مطرح کرده اند.
در ژانویه 2002 در اثر انفجار ستاره ای کم نور و شبیه خورشید در صورت فلکی Monoceros،کهکشان راه شیری ناگهان روشن شد:ستاره V838 Monoceros یکباره به جذابترین منظره کهکشان راه شیری تبدیل شد بطوریکه در اثر انبساط و انفجار ستاره،روشنایی آن 600000 برابر خورشید شد.
روشنایی این ستاره در جریان تحول از "غول قرمز" به "ابرغول سرد"،در سه بازه زمانی مختلف زیاد شد. به گفته "آلون رتر" و "آریل مارون" از دانشگاه سیدنی استرالیا،این ستاره هنگامی که به شدت در حال فوران و انفجار بود،سوخت خود را با بلعیدن سریع و متوالی سه عدد از سیاره های خود تامین کرد.
اگرچه سناریوی فوق فعلا در حد یک نظریه است،ولی شاید این اولین بار باشد که شاهدی واقعی بر بلعیده شدن سیارات توسط یک ستاره در حال مرگ بدست آمده است.اگر چه در گذشته نیز احتمالا موارد مشابهی ثبت شده اند،ولی به گفته "رتر" این مشاهدات پراکنده بودند و هیچگاه بطور کامل مورد مطالعه قرار نگرفتند.
"رتر" و "مارون" با استفاده از داده های بدست آمده توسط دوربینهای CCD ستاره شناسان آماتور و حرفه ای سراسر دنیا،تغییرات روشنایی ستاره V838 Monoceros را در طول دو ماه پیگیری کردند.
در منحنی های نوری بدست آمده،سه قله مشابه ولی با شدتهای متفاوت وجود دارد که بعد از هر یک از آنها،یک افزایش روشنایی ثانویه ناچیز دیده می شود.بنابر فرضیه مطرح شده توسط این دو ستاره شناس،هر یک از این افزایش های روشنایی،نشانگر انفجار حاصل از برخورد ستاره با سیاره ای گازی و پرجرم در مداری نزدیک به ستاره و استفاده از آن بعنوان سوخت لازم برای انفجار است.
محققان بر این باورند که این ستاره غول سرخ در ابتدا شروع به انبساط کرد و سرانجام اولین سیاره اطراف خود را بلعید و سپس شروع به بلعیدن سیارات بعدی کرد.
منبع خبر : www.astronomy.com