دنباله دار 147پی/کوشیدا-موراماتسو (147P/Kushida-Muramatsu) در اواسط قرن بیستم به عنوان قمر موقت مشتری (Jupiter) به دام افتاد و به مدت دوازده سال در یک مدار نامنظم به دور آن سرگردان بود.
تعداد انگشت شماری از چنین پدیده هایی شناخته شده است که یک شبه قمر موقتی به دور سیاره ای به دام افتد. همچنین از نظر طول دوره، کوشیدا- موراماتسو سومین رتبه را به خود اختصاص داده که از سال 1949 تا 1961 به دور مشتری چرخید.این اکتشاف توسط دکتر دیوید آشر روز دوشنبه 14 سپتامبر در کنگره علوم سیاره ای اروپا که در Potsdam برگزار شد، ارایه گردید. یک تیم بین المللی به مدیریت دکتر Katsuhito Ohtsuka مسیر 18 "دنباله دار شبه هیلدا" (quasi-Hilda comets) را مورد بررسی قرار داد. دنباله دارهای شبه هیلدا اجرامی هستند که به صورت بالقوه می توانند به عنوان شبه قمر توسط مشتری به دام افتند. اغلب مواردی که به دام افتاده بودند دارای پروازهای کوتاه بودند به طوری که یک مدار کامل را طی نکردند.
تیم دکتر اوتسوکا با استفاده از مشاهدات اخیر و دنبال کردن کوشیدا-موراماتسو برای بیش از 9 سال صدها مسیر احتمالی دنباله دار در قرن گذشته را محاسبه نمود. در تمام موارد کوشیدا-موراماتسو دو حرکت انتقالی کامل به دور مشتری انجام داد.
در بعضی مواقع آستروئیدها و دنباله دارهایی که توسط یک سیاره به دام افتاده اند تحت تاثیر اثرات جزر و مدی حاصل از میدان های جاذبه ای سیاره قرار گرفته تغییر شکل داده و یا قطعه قطعه می شوند و یا حتی ممکن است با سیاره برخورد کنند.
مشهورترین مورد برای اثرات گفته شده دنباله دار شومیکر-لویی9 D/1993 F2 (Shoemaker-Levy 9) است. این دنباله دار در حین عبور از نزدیکی مشتری به چند تکه تبدیل شد و بخش های آن در سال 1994 با این سیاره برخرد کرد. مطالعات محاسباتی پیشین نشان داده اند که شومیکر-لویی9 قبل از اینکه به دام مشتری بیافتد یک دنباله دار شبه هیلدا بوده است.
به گفته دکتر آشر: "مشتری به عنوان حجیم ترین سیاره با بزرگترین نیروی گرانشی، نسبت به سیارات دیگر، اجرام را به راحتی به سوی خود می کشد و انتظار داریم که برخوردهای بزرگتری را بر روی آن شاهد باشیم. دنباله دار کوشیدا-موراماتسو از دست این سیاره بزرگ جان سالم به در برد.
تصویر فوق مسیر دنباله دار کوشیدا-موراماتسو به دور مشتری را نشان می دهد. (اعتبار تصویر: اوتسوکا/آشر Ohtsuka/Asher)
جسمی که در جولای گذشته با مشتری برخورد کرد موجب یک نقطه سیاه جدید بر روی آن شد که توسط اخترشناس آماتور استرالیایی آنتونی وسلی کشف شد.
دکتر آشر می گوید: "کار ما با این اکتشاف یک بار دیگر شهرت یافت. از نتایج مطالعاتمان چنین استنباط می شود که تعداد برخوردهای مشتری و شبه قمرهای موقتی آن خیلی بیش از آنچه ما قبلاً انتظار داشتیم رخ می دهد."
این تیم همچنین قمر آینده مشتری را تایید کرد. دنباله دار 111پی/هلین-رومان-کراکت (111P/Helin-Roman-Crockett) بین سال های 1967 و 1985 تا کنون سه بار به دور مشتری چرخیده است و بین سال های 2068 و 2086 شش دور خود را تکمیل می کند.
منبع : سایت نجوم ایران
ترجمه نعیمه موحدی از علمی newscientist.com