دانشمندان در بزرگترین برخورد دهنده جهان دریافته اند لحظاتی پس از متولد شدن جهان هستی مایعی عجیب با حرارتی بیش از 10 تریلیون درجه سیلسیوس به نام کوارک-گلوئن به وجود آمده که رفتاری مانند رفتار مایعات داشته است.

این مایع داغ محیطی مناسب را برای شکل گیری اولین اتم و ذره در جهان به وجود آورده است که در نهایت این اتم و ذره به شکل گیری ستاره ها و کهکشانهایی که امروز ما را فرا گرفته اند، منجر شده اند.

این یافته باعث شگفتی فیزیکدانان شده است زیرا با دیدگاه پذیرفته شده آنها از آنچه بلافاصله پس از خلقت جهان هستی رخ داده است، در تناقض است، دیدگاهی که بر اساس آن انفجار بزرگ توده ای از گازهای پر حرارت را به وجود آورده که ماده از متراکم شدن آنها به وجود آمده است.

چهل و یکمین سالگرد ماموریت آپولو 12 بهانه ای شد تا دو حفره سیاره مریخ به احترام تجهیزاتی که منجر به دومین فرود انسانها بر روی کره مریخ شدند به نامهای نقلیه فرود و اتاقک فرمان آپولو 12 نامگذاری شوند.

دو حفره ای که به تازگی توسط مریخ نورد آپارچونیتی ناسا یافته شده است به احترام فضاپیما و اتاقک فرمان در فضاپیمای آپولو 12 و در چهل و یکمین سالگرد ماموریت این فضاپیما به نامهای حفره "اینترپید" و "یانکی کلیپر" نامگذاری شدند. این دو از ابزارهایی بودند که فضانوردان توانستند با کمک آنها برای بار دوم بر روی ماه فرود بیایند.

آپارچونیتی در تاریخ 4 نوامبر سال جاری از کنار حفره "یانکی کلیپر" عبور کرد و پنج روز بعد از آن در کنار حفره "اینترپید" متوقف شد. مرسوم است زمانی که کاوشگران سیاره نورد از کنار حفره ای عبور می کنند نام یکی از فضاپیماهای تاریخی را بر روی آن بگذارند.

دانشمندان در مرکز تاسیسات احتراقی ملی در لیورمور کالیفرنیا قصد دارند با ایجاد ستاره ای مینیاتوری بر روی زمین، اولین رآکتور گداختی پایدار در جهان را بسازند.

این مرکز با بودجه ای 1.8 میلیارد دلاری قدرتمندترین لیزر جهان را بر روی نقطه ای به کوچکی سر سوزن متمرکز خواهد کرد تا بتواند در کوتاهترین زمان ممکن شرایطی مانند هسته سیاره ها یا حتی ستاره ها را بر روی زمین به وجود آورد.

طی انجام چند آزمایش کلیدی که طی هفته های گذشته انجام گرفته این پروژه پر هزینه به هدف خود که ایجاد اولین واکنش گداخت هسته ای تا سال 2012 است نزدیکتر شده است.

محققان موسسه مکس پلانک اعلام کردند موفق به یافتن سیاره ای شده اند که میلیاردها سال پیش توسط کهکشان راه شیری به فرزندخواندگی پذیرفته شده است.کهکشان راه شیری میلیاردها سال پیش زمانی که با کهکشانی دیگر در جنگ و درگیری بوده است، سیاره ای مشابه سیاره مشتری را به فرزند خواندگی پذیرفته است.

بین 6 تا 9 میلیارد سال پیش کهکشان راه شیری و یک کهکشان دیگر خود را در زمان و مکان تقریبا مشابهی دیدند و با یکدیگر درگیر شدند. پیروز این میدان کهکشان زمین بود که به عنوان غنیمت مقداری ستاره و مواد به جا مانده از کهکشان نابود شده را برداشت. دانشمندان اکنون دریافته اند سیاره ای مشابه سیاره مشتری به نام HIP 13044b نیز در میان این غنائم به کهکشان راه شیری راه یافته و اکنون این سیاره فرزند خوانده ره شیری به شمار می رود.

ضد ماده از این پس دیگر در قلمرو علوم تخیلی قرار نخواهد گرفت زیرا دانشمندان اکنون می دانند چگونه این همتای غریب و گریزان ماده را به دام انداخته و محبوس کنند.

محققان مرکز تحقیقات اتمی اروپا - سرن - طی گزارشی که در نشریه نیچر منتشر کرده اند اعلام کردند چگونه توانسته اند 38 اتم ضد هیدروژن که ساده ترین نوع ضد ماده به شمار می رود را به دام انداخته و آن را برای دو دهم ثانیه حفظ کنند.

به گفته راب تامپسون رئیس بخش فیزیک و اخترشناسی دانشگاه کالگاری 38 اتم هیدروژن بسیار کم و ناچیز است و از توانایی تامین انرژی رسانی برای سوخت رسانی به فضاپیماها و یا حتی گرم کردن یک فنجان قهوه برخوردار نیست.

دانشمندان ناسا با استفاده از تلسکوپهای فضایی چاندرا و نیوتن موفق شدند در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین یک سیاه چاله نوزاد را کشف کنند.

دانشمندان مرکز هاروارد- اسمیت سونیان با کمک تلسکوپ فضایی پرتوهای ایکس چاندرا ناسا، تلسکوپ XMM-Newton اسا و تلسکوپ آلمانی "رو- ست" موفق شدند یک چشمه پرتوهای ایکس را که به مدت 12 سال از 1995 تا 2007 تشعشات پرتو ایکس تابش کرده است را ردیابی کنند.

اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که این چشمه پرتوهای ایکس یک سیاه چاله است که در اثر انفجار یک ابرنواختر ایجاد شده و تنها 30 سال از زندگی خود را پشت سر گذاشته است.

دانشمندان ژاپنی رسما تایید کردند ذراتی که کاوشگر هایابوسا پس از هفت سال سفر در فضا با خود به زمین بازگردانده از اخترواره ایتوکاوا جمع آوری شده است.

آژانس فضایی ژاپن در بیانیه ای رسمی اعلام کرد بررسی های میکروسکوپی از هزار و 500 ذره ای که توسط هایابوسا به زمین آورده شده است، ثابت می کنند این ذرات از منطقه ای فرازمینی برگرفته شده اند. این بیانیه پیروزی بزرگی را برای ژاپن به ثبت خواهد رساند زیرا این اولین باری است که نمونه های یک اخترواره توسط یک کاوشگر به زمین آمده است.

جووانی بینیامی، رئیس کمیته بین المللی تحقیقات فضایی که مدال "بلیز پاسکال 2010" آکادمی علوم اروپا را به عنوان اولین دانشمند فضایی دنیا دریافت کرد در گفتگو با "مهر" در خصوص تازه ترین اخبار دنیای نجوم و فضا توضیحاتی ارائه کرد.

جووانی بینیامی (Giovanni Bignami) متولد 10 آوریل 1944، فیزیکدان ایتالیایی از ژانویه 2004 تا ژانویه 2007 رئیس کمیته مشورتی علوم فضا (SSAC) آژانس فضایی اروپا بود. از مارس 2007 تا آگوست 2008 به عنوان رئیس آژانس فضایی ایتالیا مشغول به کار شد. وی هم اکنون رئیس "کمیته بین المللی تحقیقات فضایی" (Committee on Space Research) است.

این پروفسور فیزیک دانشگاه پاویا در سال 2002 مدالMassey Award را از سوی انجمن سلطنتی انگلیس و کمیته بین المللی تحقیقات فضایی دریافت کرد. روز 5 نوامبر نیز آکادمی علوم اروپا در مراسمی که در آتن برگزار شد یکی از 6 مدال "بلیز پاسکال" 2010 را به این دانشمند برجسته اعطا کرد. این اولین بار است که در تاریخ اعطای این مدال علمی، یک دانشمند فیزیک نجوم آن را دریافت می کند.

یک شرکت آمریکایی ایده ای را مطرح کرده است که برپایه آن می توان تجهیزات لازم در سفر به مریخ را با استفاده از یک چاپگر سه بعدی در فضا چاپ کرد.

دستگاههای چاپگر سه بعدی می توانند به عنوان راه حلی قطعی برای سفرهای فضایی بلند مدت مثل سفر به مریخ به رسمیت شناخته شوند.درحقیقت مشکل این سفرها تنها رسیدن به مقصد نیست بلکه باید تجهیزاتی برای بازگشت به زمین وجود داشته باشند.

این درحالی است که در طول سفر رفت، فضاپیماها در مسیر طوفانهای فضایی می توانند آسیب ببینند و نیاز به تعویض قطعه داشته باشند اما حمل قطعات یدکی دستگاهها می تواند فضای زیادی را اشغال کند که ترجیح بر این است که از این فضا برای ذخیره بیشتر آب و غذا که برای انسان حیاتی هستند استفاده شود.

محققان دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز اعلام کردند زمین ظاهر واقعی ماه را تخریب کرده زیرا کشش گرانشی سیاره زمین در زمانهای بسیار دور شکل ظاهری ماه را تغییر داده است.

این پدیده باعث شده که سطح ماه در بخشهای استوایی متورم تر شود که این ویژگی می تواند دلیل مرتفع تر بودن بخشهای دور ماه را نسبت به بخشهای نزدیک آن توضیح دهد.

بخشهای دور افتاده ماه تا به امروز به شکل معمایی ناشناخته باقی مانده اند، این کره به شدت پر حفره از جلگه های آتشفشانی محدودی برخوردار است که این جلگه ها و دشتها همان چهره ای از ماه هستند که انسان با آن آشنا است، به بیانی دیگر این دشتها همان بخش نزدیک ماه هستند.