ناسا پرتاب تلسکوپ طیف سنج اتمی خود را برای آگوست 2011 اعلام کرد.

NuSTAR  یا به بیان بهتر Nuclear Spectroscopic  Telescope Array اولین تلسکوپ پر انرژی اشعه ی X است که توسط ناسا به مدار فرستاده خواهد شد و قادر خواهد بود تا تصاویر بسیار  واضح تر و عمیق تری از پدیده های پرانرژی از جمله سیاه چاله ها و انفجار ابرنواخترها به نسبت دستگاه های قبلی در این منطقه از طیف های مغناطیسی تهیه نماید.

چارلز بولدن مدیر ناسا، روز 11 سپتامبر در بازدیدی که از مدرسه ای در واشنگتن داشت برای دانش آموزان صحبت نمود. وی در روز ملی خدمات و یادبود تقریبا  برای 120 دانش آموز در سطوح سوم و چهارم و پنجم در مورد علوم، تکنولوژی، ریاضیات و مهندسی سخنانی را ایراد نمود.

بولدن سخنان خود را با صحبت درباره اهمیت سفر به فضا و نقش آن در تمام جنبه های زندگی روزانه شروع نمود. ناسا به تمام دانش آموزان شرکت کننده در این برنامه وسایل کمک آموزشی علمی اهداء کرد و برای معلمان برنامه های آموزشی علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضی آورد. همچنین کتابی علمی و غیر تخیلی درباره برادران رایت و اولین پرواز به تمام 120 دانش آموز داده شد. بولدن و یکی از دانش آموزان بخشی از این کتاب را با صدای بلند برای حضار قرائت نمودند.

اخترشناسان سرانجام مکانی محکم و سخت در بیرون از منظومه شمسی پیدا کردند؛ جایی که اگر این چنین داغ نبود می توانست همچون زمین محلی برای حیات باشد.

در حالی که دانشمندان  به دنبال حیات فرا زمینی در آسمان ها هستند تاکنون بیش از 300 سیاره  در بیرون از منظومه شمسی مان پیدا شده است. اما تمام آنها حباب های گازی یا غیر جامد بودند. هم اکنون یک تیم از اخترشناسان اروپایی اولین سیاره  صخره ای خارج از منظومه شمسی را شناسایی نمودند.

اختر شناسان دانشگاه های کالیفرنیا، لوس آنجلس و هاوایی قطعات پرتاب شده از بزرگترین انفجار دنباله داری که تا کنون مشاهده شده  را کشف کردند.

راشل استیون سون (Rachel Stevenson) به همراه همکارانش از اکتبر 2007 رصد دنباله دار 17پی/هولمز (17P/Holmes) را آغاز نمودند، یعنی اندکی پس از اینکه حضور جسم کوچکش (به پهنای 3 کیلومتر) در حالی که بیش از یک میلیون بار در روز می درخشید، گزارش شد. آنها با استفاده از تلسکوپ کانادا-فرانسه-هاوایی به مدت چندین هفته به کار خود ادامه دادند و درحالی که دنباله دار همچنان در حال بزرگ شدن بود (حتی بزرگتر از خورشید) غبار و ذرات خارج شده از آن را مشاهده نمودند.

تلسکوپ فضایی هابل ناسا در آغاز دوره جدیدی از اکتشافات فضایی، دوباره شروع به کار می کند و آماده ی افشای جهانی تازه و نفوذ تا عمق بیشتری از فضا است؛ حتی می تواند ستون اصلی هستی را ترسیم نماید.

 اولین تصاویر به دست آمده از دوربینهای جدید هابل، نتایج شگفت انگیزی از این تلسکوپ را به نمایش درآورد ؛ تصاویری رنگی و با چندین طول موج از کهکشان های بسیار دور، خوشه ی ستاره ای متراکم و یک سحابی به شکل پروانه. بعد از مشاهده ی این تصاویر اختر شناسان هابل را رصدخانه ای دوباره متولد شده نامیدند.

با توجه به مشاهدات انجام گرفته بر روی کهکشان NGC 4945 چنین به نظر می رسد که این مجموعه ستاره یک کهکشان مارپیچ و بسیار شبیه به کهکشان راه شیری ماست که دارای بازوهای درخشان پیچ دار و ناحیه مرکزی میله ای می باشد.

این کهکشان در فاصله 13 میلیون سال نوری و در صورت فلکی قنطورس[1] Centaurus واقع شده است. اما نقطه ای که این شباهت ها به پایان می رسد اینجاست که کهکشان NGC 4945 دارای مرکزی درخشان تر از کهکشان راه شیری است؛

جستجو به دنبال  بهترین مکان رصدخانه بر روی زمین منجر به کشف سردترین، خشک ترین و آرامترین نقطه کره زمین شد. هیچ بشری تاکنون به آن نقطه قدم نگذاشته و انتظار می رود تصویر برداری از آسمان در این مکان سه برابر شفاف تر از تمام تصاویری باشد که تاکنون از روی زمین گرفته شده است.

تیم تحقیقاتی US-Australian داده های به دست آمده از ماهواره ها، ایستگاه های زمینی و مدل های اقلیم شناسی را با هم ترکیب نموده تا بسیاری از فاکتورهایی که اخترشناسی را تحت تاثیر قرار می دهد شناسایی نمایند. از جمله این فاکتورها می توان به پوشش ابری، درجه حرارت، روشنایی آسمان، میزان بخار آب، سرعت باد و تغییرات جوی اشاره نمود.

سیگنوس ایکس -1 از زمان کشف یعنی 45 سال پیش تاکنون، بیشترین مطالعات اشعه ایکس را به خود اختصاص داده است. سیگنوس ایکس -1حدود یک دهه پس از کشف، زمانی که ترکیب مشاهدات اشعه ایکس و رصدهای نوری منجر به بحثی شد که می گفت آن در واقع یک سیاه چاله است، جایگاه مهمی در تاریخ اخترشناسی پیدا نمود.  

منظومه سیگنوس ایکس -1 شامل یک سیاه چاله با جرمی حدود 10 برابر خورشید در یک مدار نزدیک با یک ستاره غول آسا با جرمی حدود 20 خورشید می باشد. گازهای خروجی از ستاره غول آسا با یک باد سریع بین ستاره ای توسط سیاه چاله مجتمع شده و برخی از این گازها به شکل یک دیسک درآمده به درون سیاه چاله کشیده می شوند. انرژی گرانشی آزاد شده توسط این گازهای ملتهب به صورت اشعه ایکس از سیگنوس ایکس -1 ساطع می شود.