سایت نجوم ایران ( مرکز اطلاع رسانی اخبار رسمی نجومی، ستاره شناسی، هوافضا، آسمان شب و اخترفیزیک ایران و جهان) ؛

در استوای یاپتوس، قمر زحل، دیواره‌ای عظیم به ارتفاع 20 کیلومتر و درازای 1600 کیلومتر وجود دارد. دانشمندان حدس می‌زنند این دیواره از برخورد حلقه‌های گردوخاک و یخ به سطح این قمر تشکیل شده است.

به گزارش بی‌بی‌سی، رشته‌کوه‌های عجیبی که روی استوای قمر یاپتوس به دور آن کشیده شده، تاکنون بحث‌های زیادی را برانگیخته است. این دیواره یخی که نزدیک به 20 کیلومتر ارتفاع و 1600 کیلومتر طول دارد، در سال 2004 / 1383 کشف شد؛ اما از آن زمان تاکنون دانشمندان نتوانسته‌اند توضیح قانع‌کننده‌ای در مورد منشاء پیدایش این رشته‌کوه ارائه دهند.

ساعت 3:08 چهارشنبه 1 دی به وقت ایران، خورشید به پایین‌ترین نقطه از آسمان خواهد رسید و نیم‌کره شمالی، طولانی‌ترین شب خود را در حالی سپری می‌کند که نیم‌کره جنوبی شاهد طولانی‌ترین روز سال خواهد بود.

یکی از ویژگی‌های ایرانیان باستان برگزاری جشن‌های متعدد در اوقات مختلف سال است که تقریباً همگی آنها در پیوند با پدیده‌های طبیعی هستند و به همین دلیل بر مبنای تقویم خورشیدی مشخص می‌شدند. در گاهشماری تقویمی ایران باستان هرروز از ماه دارای نام خاص خود بود و هر بار که نام ماه و نام روز با هم منطبق می‌شد، جشنی بدین مناسبت برپا می‌شد. علاوه بر این جشن‌های ماهیانه، آیین‌هایی دیگری نیز در طول سال برگزار می‌شد که از آن میان، آیین شب یلدا هنوز هم در میان ایرانیان گرامی داشته می‌شود.

دانشمندان به کمک فضاپیمای کاسینی توانسته‌اند شواهدی پیدا کنند که اثبات می‌کند روی سطح تیتان، بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل و تنها قمر دارای جو غلیظ، آتشفشان یخی یا به عبارت دیگر، یخ‌فشان وجود دارد.

به گزارش بی‌بی‌سی، کاوشگر کاسینی موفق به شناسایی یک کوه 1500 متری با حفره‌ای عمیق روی قمر تیتان شده که به نظر می‌رسد ماده‌ای نیز روی سطح اطراف این آتشفشان در جریان است.

تا 5 سال دیگر، ویجر1 از منظومه شمسی خارج می‌شود. فضاپیمای ویجر1 که لقب تنهاترین و دورافتاده‌ترین ابزار دست‌ساز بشر را یدک می‌کشد، رکوردی جدید را در سفر 33 ساله خود به به ثبت رسانده و در فاصله 17.4 میلیارد کیلومتری، می‌رود تا از منظومه شمسی خارج شود.

به گزارش بی‌بی‌سی، ویجر1 که اکنون 17.4 میلیارد کیلومتر از زمین دور شده، موفق به ردیابی تغییرات مشخصی در جریان ذراتی شده است که آن را احاطه کرده‌اند. این ذرات که از خورشید سرچشمه می‌گیرند، دیگر به سوی خارج سامانه خورشیدی در حرکت نیستند؛ بلکه حرکت آنها به اطراف متمایل شده و این بدان معنی است که ویجر1 تا فضای میان‌ستاره‌ای در خارج از سامانه خورشیدی تنها چند قدم دیگر فاصله دارد.

تلسکوپ فضایی هابل حلقه‌ای زیبا از گاز را در فضا به تصویر کشیده که حاصل موج ضربه‌ای انفجار ابرنواختری ستاره‌ای در 400 سال پیش است و در ابر ماژلانی بزرگ، یکی از قمرهای کهکشان راه‌شیری واقع شده است.

به گزارش پایگاه خبررسانی تلسکوپ فضایی هابل، این جسم با نام SNR 0509-67.5 باقیمانده انفجار ابرنواختری در فاصله 160هزار سال نوری از زمین است. قطر این حباب داغ 23 سال‌نوری است و با سرعت 5هزار کیلومتر بر ثانیه (18 میلیون کیلومتر بر ساعت) منبسط می‌شود. با این سرعت، این حباب می‌تواند در 8 ساعت و 20 دقیقه فاصله زمین تا خورشید را طی کند.

مدارگرد اکتشافی ماه، ال.آر.او پس از شش ماه تصویربرداری مداوم از قطب جنوب ماه، چهره‌ای متفاوت از منطقه همیشه تاریک تنها قمر زمین به نمایش گذاشته که بشر برای اولین بار است آنها را می‌بیند.

به گزارش نیوساینتیست، این نقشه درخشان با استفاده از 1700 تصویر از منطقه‌ای یکسان از قطب جنوب ماه و توسط دوربین مدارگرد اکتشافی ماه طی دوره‌ای 6 ماهه به ثبت رسیده است.

کاوشگر کاسینی موفق شد با آشکارسازی جو یکی از قمرهای این سیاره به نام رئا، وجود اکسیژن و دی‌اکسیدکربن را در آن شناسایی کنند. پس از تیتان و انسلادوس، این سومین قمر دارای جو در منظومه زحل به شمار می‌رود.

رئا دومین قمر بزرگ سیاره زحل، دارای اتمسفری شامل اکسیژن و دی‌اکسید کربن است. اما جو این قمر بسیار رقیق است و برای مثال چگالی اکسیژن در آن احتمالا 5 هزار میلیارد برابر کم‌تر از اکسیژن موجود در اتمسفر زمین است. ( توضیح عکس: قمر رئا در برابر سیاره زحل از دید فضاپیمای کاسینی)

بازگشت اولین شاتل روباتیک و بی‌سرنشین ایالات متحده از مأموریت 7 ماهه برای نیروی هوایی آمریکا در مدار زمین به پایگاه هوایی وندنبرگ در کالیفرنیا نیز نتوانست رازهای این مأموریت سری را برملا کند.

شاتل تمام‌خودکار X-37B متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده که بیش از 220 روز در مدار زمین حضور داشت، به زمین بازگشت. ایکس-37بی که در پایگاه هوایی وندنبرگ در کالیفرنیا فرود آمد، اولین شاتل تمام‌خودکار آمریکایی است که تا مدار زمین پرواز کرده و به سلامت به پایگاه برمی‌گردد.

بعدازظهر یکشنبه 21 آذر، سه فوران عظیم در خورشید اتفاق افتاد که ابرهایی از ذرات پرانرژی را به فضا پرتاب کرد. این سه فوران که در کمتر از 4 ساعت در سه ناحیه مختلف از خورشید روی داد، برای زمین خطرساز نیستند.

این تصاویر به کمک تاج‌نگار فضاپیمای سوهو تهیه شده و همان‌طور که می‌بینید، سه فوران عظیم در 3 ناحیه متفاوت از خورشید اتفاق افتاده‌اند. نخستین فوران در لبه جنوب‌شرقی، دومین فوران در نزدیکی قطب شمال و سومی در پشت خورشید روی داده‌اند. برای مشاهده این فیلم 9مگابایتی در قالب gif اندکی صبر کنید.

اگر شما مسوول یک برنامه فضایی بودید و می‌خواستید برای پروازی تاریخ‌ساز، داوطلبی انتخاب کنید، چه می‌کردید؟ مسوولان اسپیس‌ایکس یک قطعه پنیر گرد له‌برو را به‌عنوان نخستین فضانورد خود انتخاب کردند.

به گزارش نیوساینتیست، چهارشنبه گذشته، نخستین فضاپیمای خصوصی به نام کپسول دراگون به مدار زمین پرتاب شد و پس از انجام موفقیت‌آمیز ماموریت خود، به سلامت به زمین برگشت.