اخترشناسان با نظر افکندن به 11 بیلیون سال قبل، برای اولین بار توانستند حرکات ستارگان را در یک کهکشان بسیار دور اندازه گیری کنند و تخمین زدند که آنها سرعتی برابر یک میلیون مایل در ساعت دارند، تقریباً دوبرابر سرعت خورشید ما در کهکشان راه شیری.

این ستاره های پرسرعت، چگونگی تبدیل کهکشانهای دور-که از نظر اندازه تنها قسمتی از کهکشان راه شیری هستند- به کهکشان های کاملاً رشد یافته ای که امروزه در اطرافمان دیده می شود را روشن ساختند. نتایج در نسخه 6 آگوست 2009 ژورنال نیچر (Nature) انتشار خواهد یافت.

مریخ نورد آپورچونیتی در سطح مریخ با یک صخره سیاه، بزرگ و عجیب به عرض 6/0 متر  مواجه شده که احتمال می رود یک سنگ آسمانی باشد. تیم مریخ نورد نام جزیره مسدود یا (Block Island) را در 18 جولای 2009 بر روی سنگ گذاشتند.  این مریخ نورد سنگ را با طیف سنج اشعه ایکس  ذره آلفای خود مورد مطالعه و بررسی قرار داد تا ترکیب ذرات آن را اندازه گیری کرده و اثبات کند این سنگ یک سنگ آسمانی است.

بشر ماموریت های زیادی – هم ماموریت های روباتیک و هم ماموریت های انسانی – به منظور کشف اجرام آسمانی اطرافمان به آنسوی سیاره زمین داشته است. تحقیقات بی باکانه در بعضی موارد تصاویر گیج کننده و در بیشتر موارد تصاویر بسیار جذاب و تفکر برانگیزی را برایمان فراهم آورده است. در ادامه مقایسه ای از ده تصویر برتر تاریخ که از سیاره زمین گرفته شده است خواهیم داشت. 

مهندسین در آزمایشگاه JPL ناسا، واقع در پاسادنا، کالیفرنیا، با استفاده از یک مریخ نورد آزمایشی در درون یک جعبه پر شده  از شن و خاک (به منظور شبیه سازی سطوح مریخ) در حال آزمایش مجموعه ای از مانورهایی هستند که می تواند برای رها سازی مریخ نورد اسپیریت (Spirit)،که هم اکنون در خاک های  نرم مریخ – به نام Troy- مدفون شده است مورد استفاده قرار گیرد.اعضای تیم مریخ نورد تحقیقاتی، انجام آزمایشات طولانی دوره را در این هفته ادامه دادند. در این آزمایش مریخ نورد آزمایشی با وضعیت و فرم خرچنگ مانند در سربالایی ها به جلو رانده شد.

نسل بعدی فضاپیماهای ناسا، ایمن ترین سیستم نجات فضانورد را دارا خواهد بود. این سیستم مدرن ترین نسخه از سیستم قابل اعتماد آپولوست. سیستم پرتاب نجات Orion همانند آپولو به سرعت کپسول سرنشین را از نوک راکت آرس (Ares-I) جدا می کند همچنین حتی اگر در صفحه پرتاب و یا در طول مسیر صعود به مدار شرایط اضطراری پیش آید، عمل خواهد نمود.

همانطور که مهندسین ناسا در حال کار بر روی سیستم پرتاب نجات Orion هستند، تیم دیگری از ناسا مشغول  تحقیق بر روی یک سیستم پرتاب ضمنی دیگر است.

هرشیل اولین رصد آزمایشی با تمام تجهیزاتش را انجام داده و نتایج خاصی را به دست آورده است. تجهیزات و دستگاه ها، داده های ویژه ای در اولین استفاده فراهم آوردند از جمله پیدا نمودن آب، کربن و آشکار ساختن دوازده کهکشان در فواصلی فوق العاده دورتر از تصور.

این رصد نشان می دهد که تجهیزات هرشیل فراتر از آنچه انتظار می رفت در حال کار هستند. آنها به منزله تضمین رصدهای بسیار موفق برای اخترشناسان می باشند.

برای اولین بار دانشمندان عملیات کاسینی ناسا، در ذرات یخ خارجی ترین حلقه زحل نمک های سدیمی را تشخیص دادند. تشخیص یخ های نمکی نشان دهنده این مطلب است که انکلادوس Enceladus (قمر زحل) می تواند در زیر سطح خود حاوی منبعی از آب مایع – شاید به شکل یک اقیانوس – باشد.

کاسینی در سال 2005 فوران هایی از آب و یخ  در انکلادوس کشف نموده بود. در این فوران ها مه و ذرات ظریف یخ به بیرون پرتاب می شد. برخی از آنها از جاذبه قمر خارج شده و خارجی ترین حلقه زحل را تشکیل داده اند. دستگاه تجزیه غبارهای کیهانی کاسینی، ترکیبات این ذرات را مورد آزمایش قرار داده و در درون آنها نمک پیدا کرده است.

در آوریل 2009، فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی نواحی حلقوی عجیبی در یخ های انتهایی جنوبی دریاچه بایکال (Baikal) مشاهده نمودند. حلقه های عجیبی که فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی در آوریل امسال در سطح یخ زده دریاچه بایکال در سیبری مشاهده نمودند یک بار دیگر نیز در سطح دریاچه مشاهده شده بود. گزارشات خبری، این حلقه های یخی را به عنوان پدیده ای مرموز توصیف کرده اند. اما متخصصان می گویند اینها می توانند رازهایی را توصیف نموده و چیز عجیبی نیستند؛ و افزایش گاز متان از کف دریاچه احتمالا دلیل اصلی این پدیده است.

کاوشگر فضایی Spitzerهم اکنون در مدار خورشید در حال گردش است و بیش از 100 میلیون کیلو متر با زمین فاصله دارد.نکته ی شگفت انگیز راجع به این تلسکوپ این است که ابزار های کاوشگر آن از 456- درجه ی فارنهایت (271- درجه ی سیاسیوس) تا 404-درجه ی فارنهایت (242-درجه ی سیلسیوس ) کاهش دما می یابند. مهم تر از همه این که دماهای ذکر شده ، با این حال که از دمای یک تکه یخ کم ترند،برای کاوشگر های وابسته به اشعه ی فروسرخ   Spitzer   کافی اند تا کاوش های فضایی خود را تا دو سال آینده ادامه دهند.

پس از پرتاب موفقیت آمیز و جداسازی در روز 18 ژوئن،فضاپیمای اکتشافی ماه ( LRO) در روز 23 ژوئن در ساعت 5:43 صبح به وقت شرقی به ماه رسید. LRO و LCROSS گر چه هرکدام متدهای مختلف و وسیعی را برای مطالعه سطح ماه به کار خواهند برد ولی هر دو توسط یک راکت (راکت اطلس v) در مسیر خود به سوی ماه پرتاب شدند.

LRO  پس قرار گرفتن کامل در مدار ، برای مطالعات دقیق سطح ماه ، تجهیزات خود را بر روی ماه متمرکز خواهد نمود. همچنین این سفینه به دنبال اماکن مناسب جهت فرود فضانوردان خواهد بود.