برخورد توده‌های زغال سنگ و ماگما در 250 میلیون سال پیش به انفجارهای عظیم، ورود غبار و خاکستر به لایه‌های بالایی جو زمین و از میان‌رفتن امکان حیات بر روی این کره منجر شد.سوخت‌های فسیلی تازه‌ترین متهمان انقراض حیات، روی کره زمین هستند. آتش گرفتن حجم عظیمی از هیدروکربن در پایان دوره زمین‌شناسی پرمین می‌تواند عامل بزرگ‌ترین فاجعه انقراض گونه‌ها باشد که تاکنون کره زمین به چشم دیده است، این فاجعه حاصل برخورد میان ماگما - ماده مذاب آتشفشانی - و زغال سنگ بوده که در بازه‌ای چندین ساله به تولید دی‌اکسیدکربنی بیش از تولید گازهای گلخانه‌ای در تمام تاریخ بشر منجر‌شده است.در حدود 250 میلیون سال پیش، این پدیده که به اصطلاح «انقراض جهانی» نامیده می‌شود، رخ داد و در طی آن بیش از 70 درصد گونه‌های گیاهی و جانوری ساکن خشکی و حدود 95 درصد جانداران ساکن اقیانوس‌ها از میان رفتند. سرنخ این اتفاق را شاید بتوان در هم‌زمانی آن با جاری‌شدن ماگما در سطح وسیعی از دشت سیبری و به مرور سرد‌شدن در این منطقه جستجو کرد، جایی که زغال‌ سنگ به وفور در آن وجود داشته است.

پژوهشگران موفق شده‌اند در نقشه‌برداری جدیدی از عالم، 22 نمونه از اولین کهکشان‌های عالم را کشف کنند. یکی از آنها در زمان 787 میلیون سال پس‌از مهبانگ ثبت شده است.پژوهشگران موفق شده‌اند در نقشه‌برداری جدیدی از عالم، 22 نمونه از اولین کهکشان‌های عالم را کشف کنند. یکی از آنها در  زمان 787 میلیون سال پس‌از مهبانگ ثبت شده است.

 یافتن چنین کهکشان‌های جوان و دوردستی می‌تواند به آشکار کردن شرایط عالم در سنین نوزادی کمک کند. اخترشناسان توانسته‌اند با استفاده از فناوری‌های جدید، اطلاعات بیشتری را از دوران بازیونیزاسیون بدست آورند. این دوران، دورترین زمانی است که می‌توان نوری از آنها دریافت کرد.

در دل ذات‌الکرسی-آ، ستاره‌ای نوترونی از بقایای انفجار ابرنواختری سیصد سال پیش ستاره‌ای سنگین وجود دارد که تاکنون خود را زیر جوی از کربن نهان کرده بود. دو اخترفیزیک‌دان مدعی شده‌اند راز جرم اسرارآمیزی را که در میان بقایای ابرنواختر تاریخی ذات‌الکرسی-آ قرار گرفته، آشکار کرده‌اند.به گزارش نیچر، ‌در حدود 330 سال پیش ستاره‌ای عظیم در صورت‌فلکی ذات‌الکرسی منفجر شد. این انفجار ابرنواختری ‌احتمالا توسط منجم دربار انگستان،‌ جان فلامستید ثبت شد. او در گزارش‌های خود به ظهور ستاره‌ای در این منظومه اشاره کرده که در هیچ‌یک از نقشه‌های معروف امروزی وجود ندارد.

گروهی از ستاره شناسان در یک سمپوزیوم بین المللی توانستند راز پرتوهای کیهانی را فاش کنند و نشان دهند که این پرتوها چگونه پنهان می شوند و چطور شتاب می گیرند.25 موسسه تحقیقاتی بین المللی با شرکت در برنامه "تلسکوپ سیستم ردیابی تصویربرداری از پرتوهای پر انرژی" وابسته به سمپوزیوم علمی انریکو فرمی در واشنگتن با انجام مطالعاتی بر روی هسته کهکشان M82 به این نتایج دست یافتند. نتایج این کشف یک گام بزرگ در مسیر درک پرتوهای کیهانی است.کهکشان بسیار نورانی M82 در فاصله حدود 12 میلیون سال نوری از زمین در مسیر صورت فلکی دب اکبر قرار دارد. این کهکشان به مدت صدها میلیون سال با جزایر ستاره ای اطراف خود از طریق نیروی گرانش فعل و انفعال می کرد.

 از جمله جزایر ستاره ای که M82 با آنها تعامل می کرده است کهکشان مارپیچ M81 نام دارد. فعل و انفعال مداوم M82 با همسایگان خود موجب شده است این کهکشان بد شکل شده و در هسته آن یک منطقه بسیار فعال ایجاد و ستاره های زیادی در این منطقه مخفی شوند. 

ستاره شناسان آمریکایی موفق شدند اولین نمونه از نوع جدید ابرنواختران را که تئوری وجود آنها در سال 2007 ارائه شده بود کشف کنند.بوجود گروه جدیدی از ابرنواختران از نظر تئوری در سال 2007 پیش بینی شد اما تاکنون هیچ نمونه ای از این گروه رصد نشده بود. اکنون گروهی را ستاره شناسان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی اعلام کردند که موفق به کشف و رصد اولین ابرنواختر این گروه جدید شده اند. بیشتر ستارگان در پایان عمر خود کوتوله های سفید را تشکیل می دهند. جرم کوتوله های سفید قابل قیاس با جرم خورشید است اما این جرم در حجمی برابر با حجم زمین متمرکز شده است. اطراف این اجرام آسمانی هلیم، اکسیژن و هیدروژن در دمای بسیار پایین جمع شده است.

 در برخی موارد یکی از این کوتوله ها می تواند با اختلاف زمان چند دقیقه نزدیک به دیگری بچرخد به طوری که هیلم جرم کوچکتر جذب نیروی گرانش هر دو کوتوله می شود.

علایم رادیویی ناشناخته‌ای که سی سال است که از بخش‌های خالی کهکشان دریافت می‌شود، احتمالا آخرین فریادهای ستارگان مرده‌ای است که از سحابی‌ها دریافت می‌شود. به نظر می‌رسد که ترس و وحشت شب هالووین فقط مختص زمین نیست، یا دست‌کم اخترشناسان در جایی خارج از زمین نیز می‌توانند به مردگان فکر کنند. برخی اخترشناسان می‌گویند که هنوز می‌توان صدای ستارگانی را که مدت‌ها پیش از این مرده‌اند، از هزارتوهای جهان پیرامون شنید.

به باور برخی از اخترشناسان، تصاویر راداری رادیویی اسرار آمیزی که ظاهرا از بعضی نواحی خالی در فضا می‌آیند، ممکن است آخرین صداهای ستارگان ناکامی باشند که مدت‌ها پیش از این نابود شده‌اند.

 افزایش تعداد زباله‌های فضایی و خطر بالقوه این اجرام برای ماهواره‌ها و فضاپیماها، علاوه بر این‌که به معضل عظیمی برای ادامه مأموریت‌های فضایی تبدیل می‌شود، هزینه انجام آنها را هم سرسام‌آور خواهد کرد.افزایش تعداد زباله‌های فضایی و خطر بالقوه این اجرام برای ماهواره‌ها و فضاپیماها، علاوه بر این‌که به معضل عظیمی برای ادامه مأموریت‌های فضایی تبدیل می‌شود، هزینه انجام آنها را هم سرسام‌آور خواهد کرد.

این پیش‌گویی هیو لوییس، از دانشگاه ساوث‌همپتون انگلستان است که هفته گذشته آن‌را در کنفرانس هواوفضای اروپا در منچستر مطرح کرد. طرح ارائه‌شده توسط او نشان می‌دهد در دهه آینده، تعداد برخوردهای نزدیک میان اجرام فضایی در مدار زمین بیش از 50 درصد افزایش پیدا خواهد کرد و تا سال 2059 /1438 چهار برابر خواهد شد. مقابله با این پدیده، هزینه بسیار‌زیادی را به مأموریت‌های فضایی آینده تحمیل خواهد کرد.

ستاره شناسان موفق شدند با کمک تلسکوپ فضایی هابل 22 کهکشان نامرئی را کشف کنند که حدود 13 میلیارد سال از قدمت آنها می گذرد. ستاره شناسان ژاپنی و آمریکایی در رصدخانه کارنگی موفق شدند با کمک رصدهای دستگاه "دوربین سوم زمینه عریض" تلسکوپ فضایی هابل 22 کهکشان نامرئی را کشف کنند که قدیمی ترین کهکشانهایی هستند که تاکنون شناسایی شده اند.این کهکشانها در 787 میلیون سال پس از بیگ بنگ زمانی که جهان هنوز بسیار جوان بود متولد شده اند و بنابراین سن این توده های کیهانی در حدود 13 میلیارد سال است. 

به دلیل نامرئی بودن این 22 کهکشان، پرتوهای نوری که از آنها ساطع می شوند نمی توانند در هیچ طول موجی دیده شوند و بنابراین درک آنها غیرممکن است. این اولین باری است که سن این کهکشانهای تا این حد قدیمی محاسبه شده و ستاره شناسان توانسته اند ردپای هیدروژن حاصل از لحظه بیگ بنگ را برای کشف آنها دنبال کنند.

سیاست جدید ناسا در برگزاری مسابقات و تشویق بخش خصوصی به مشارکت در اکتشافات فضایی، موج تازه‌ای در فناوری‌های فضایی ایجاد کرده است. اگر بنا باشد که بشر دوباره ماه را مورد کاوش قرار دهد، حتما نیازمند راه‌هایی برای سیر کردن سطح ماه و همچنین برای حفر چاله‌هایی در آن خواهد بود. ولی از آن‌جاکه آژانس فضایی آمریکا، ناسا بخش عمده‌ای از بودجه‌اش را برای ایستگاه فضایی و شاتل صرف کرده، مقدار کمی برای موارد جدید تحقیق و توسعه نظیر این مورد که به نظر بسیاری از مردم باید در همان مراحل ابتدایی صورت بگیرد، باقی مانده است.

اطلاعاتی که از آخرین پرواز کاوشگر مسنجر ناسا به دست آمده است نشان می دهد سیاره عطارد بسیاری آهنی تر آز آن چیزی است که دانشمندان قبلا متصور بودند. کاوشگر مسنجر ناسا موفق شده است منابع غنی از تیتانیوم و آهن را بر روی سطح سیاره عطارد کشف کند این در حالی است که اطلاعاتی که در گذشته با کمک تلسکوپهای زمینی به دست آمده بود نشان می داد مقادیر کمی از آهن در لایه هایی از سیلیس در بخشهای درونی این سیاره نهفته شده است.

به دلیل عظمت حجم فلزاتی که در عطارد کشف شده است، دانشمندان اکنون بر این باورند اکثر لایه های داخلی این سیاره از آهن پوشیده شده اند کاوشگر مسنجر لایه های آهنی را چسبیده به لایه های تیتانیوم مشاهده کرده است.