مطالعات انجام شده بر داده‌هاي فضاپيماي كاسيني-هويگنز نشان مي‌دهند كه انسلادوس، يكي از اقمار سياره زحل، داراي مقادير زيادي يون منفي ملكول آب در لايه‌هاي يخي خود است.

به گفته پروفسور اندرو کوتس، نويسنده اصلي مقاله‌اي كه اخيرا در رابطه با اين كشف جديد منتشر شده، در حالی که وجود آب بر زير يخ‌هاي سطحي انسلادوس عجيب به نظر نمي‌رسد اما این یون‌های تازه کشف شده كه زياد هم دوام ندارند، شاهد ديگري برای اثبات وجود يك اقيانوس از آب مايع در زير لايه يخي انسلادوس كه تمام سطح اين قمر را پوشانده به حساب مي‌آيند و هر جا آب، کربن و انرژی وجود داشته باشد شرایط وجود حیات نيز وجود دارد. اما به گفته وي آنچه دانشمندان را متحير ساخته، ميزان بسيار بالاي اين يون‌ها در قمر انسلادوس است.

درحالی‌که ماموریت هالیوودی ناسا در پاییز گذشته به کشف تنها100 کیلوگرم یخ آب در یکی از حفره‌های ماه منجر شد، مدارگرد هندی چاندرایان-1 موفق شد فقط در قطب شمال ماه، 600 میلیون تن یخ آب را کشف کند.

به گزارش وایرد، رادارهای موجود بر مدارگرد چاندارایان-1 توانسته‌اند 40 حفره برخوردی را در سطح ماه با قطر بین 1.5 تا 15 کیلومتر کشف کنند که مملو از یخ آب هستند. دانشمندان تخمین می‌زنند که این حفره‌ها حداقل میزبان 600میلیون تن یخ آب هستند که درون آنها پنهان شده است.

این ذخیره عظیم یخ روزی می‌تواند برای تولید پایدار اکسیژن مورد نیاز ساکنان ایستگاه‌های تحقیقاتی روی ماه استفاده شود. این درحالی است که تا همین یکی دو سال گذشته، ماه به‌عنوان یکی از خشک‌ترین اجران منظومه شمسی شناخته می‌شد!

کاوشگر 'مارس اکسپرس' اروپا از فاصله 67 کيلومتري سطح فوبوس، يکي از دو قمر مريخ عبور کرد.به گزارش بي بي سي نيوز، تاکنون هيچ دستگاه ساخت بشر تا اين اندازه به اين قمر مريخ نزديک نشده است. "مارس اکسپرس" قرار است يک سلسله پرواز از کنار فوبوس به منظور درک سرمنشا آن انجام دهد. اطلاعات جمع آوري شده در پروازهاي قبلي حاکي از آن است که فوبوس داراي چگالي بسيار پاييني است.

دانشمندان حدس مي زنند که شايد فوبوس چيزي بيش از توده اي از تکه پاره هاي ساير سيارات که مدتي پس از تشکيل مريخ دور آن جمع شده، نباشد.

اندازه گيري هاي تازه "مارس اکسپرس" اين فرضيه را بيش از پيش محک خواهد زد.

27هزار داوطلب به مدت 4 سال، میلیون‌ها عکس فضایی ارسال شده از سفینه استارداست را در کامپیوترهای خانگی خود بررسی کردند تا بالاخره چند روز پیش موفق شدند 2 ذره احتمالی تشکیل دهنده جهان را کشف کنند. 

بهنوش خرم‌روز: دانشمندان معتقدند کل کهکشان و منظومه شمسی،‌یعنی همه ستاره‌ها و سیاره‌ها، از موادی تشکیل شده‌اند که آن را غبار بین ستاره‌ای می‌نامند. اما تا به حال اطلاعات درستی در مورد این مواد به دست نیامده است. حالا، کشف دو ذره احتمالی از غبار بین ستاره‌ای، بعد از چهار سال جستجو در منظمه شمسی،‌آن‌ها را به وجد آورده است.

دانشمندان می‌گویند بالاخره به اولین ذرات غبار بین ستاره‌ای،‌ دست یافته‌اند. غبار بین ذره‌ای واحدهای ساختاری پایه‌ای خورشید،‌ زمین و سایر سیاره‌های منظومه شمسی است. رسیدن به این کشف نیاز به گروهی از داوطلبان، ‌از جمله یک مرد کانادایی داشت که روزانه حدود 15 ساعت را به مطالعه آنلاین تصاویر می‌گذراندند و در نهایت هم وی برنده بخت‌آزمایی غبار بین ستاره‌ای شد.

ما در عصر طلائی اکتشافات فضایی زندگی می‌کنیم، قرنی که می‌توان در آن به وجود اقیانوس‌هایی از یخ‌آب در کرات دور‌دست پی برد، مرزهای منظومه شمسی را پشت‌سر گذاشت و البته یگانگی با‌ارزش زمین را تحسین کرد.

برایان کاکس: زمانی که به عصر طلایی اکتشافات فضایی فکر می‌کنیم، ناخودآگاه ذهن ما تصاویر سیاه و سفید فضانوردان آپولو را به یاد می‌آورد و خاطره ماهواره اسپوتنیک و صدای مداوم بیپ‌بیپ آن برایمان زنده می‌شود. اما این روزها به نظر می‌رسد، این اشتیاق قدیمی کمتر شده و دیگر سفر به فضا در مرکز توجه قرار ندارد: به عنوان مثال در ماهی که گذشت، فشارهای حاصل از رکود اقتصادی باعث شدند باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده، طرح ناسا برای بازگشت به ماه را به حالت تعلیق درآورد. با این حال، فکر می‌کنید چطور می‌توانم در مستند جدیدم، شگفتی‌های منظومه شمسی، ادعا کنم که «قرن بیست‌و‌یکم، عصر طلایی اکتشافات فضایی است و ما شاهد بزرگ‌ترین تجربه‌های کیهانی هستیم که تاکنون تمدن بشری پشت‌سر گذاشته است».

وقتی گالیله برای اولین بار قمرهای مشتری را از پشت تلسکوپ دید، نتیجه گرفت که کوپرنیک درست می‌گوید که زمین در مرکز عالم نیست؛ اما بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که گالیله باید به عکس این نتیجه‌گیری می‌رسید! 

 امروزه همه ما می‌دانیم که حق با گالیله بود: زمین به دور خورشید حرکت می‌کند، همانطور که کوپرنیک آن را در سال 1543 / 922 بیان کرد. اما یافته‌های محققان نشان می‌دهد که اگر گالیله می‌خواست بر اساس مشاهدات خود نتیجه‌گیری کند، باید از دیدگاه دیگری که در آن زمان مطرح بود حمایت می‌کرد؛ دیدگاه تیکونیکی. در دیدگاه تیکونیکی که توسط ستاره‌شناس دانمارکی، تیکو براهه در قرن شانزدهم میلادی مطرح شد، زمین حرکت نمی‌کند و هر چیز دیگری به دور زمین و خورشید می‌گردد.

اخترشناسان بر روی اتمسفر پلوتون با ظاهر یخی و رنگ آهکی اش تغییرات جوی فصلی قابل توجهی را مشاهده کرده اند که نشان می دهد پلوتون تنها یک توپ یخی و سنگی بزرگ نیست بلکه جهانی فعال و پر تحرک است.

به گزارش خبرگزاری مهر، تصاویر هابل نشان می دهند این جهان یخی با رنگ یکنواخت در واقع از لکه های رنگی متعددی برخوردار است و نیم کره شمالی آن رو به درخشان شدن گذاشته است بر اساس تحقیقات هابل، این جرم که زمانی دورترین و نهمین سیاره منظومه خورشیدی به شمار می رفت و اکنون از مقام سیاره بودن به یک سیاره کوتوله تنزل مقام پیدا کرده است، به هزاران دلیل ناشناخته نسبت به دو سال گذشته تا حد قابل توجهی قرمزتر شده و در منطقه استوایی آن می توان لکه ای بزرگ و درخشان را دید که منشا آن ناشناخته است.

انقلاب ديجيتال بر روي زمين احتمال كشف و رديابي اين سياره توسط حيات هوشمند فرازميني را روز به روز كاهش مي‌دهد. سال‌ها پيش، اخترشناس آمريكايي، فرانك دريك، عنوان كرده بود حذف تدريجي روشهاي آنالوگ انتقال داده‌هاي صوتي، تصويري و راداري و جايگزيني آن با روشهاي ديجيتال در نهايت منجر به محو شدن كره زمين از نگاه تلسكوپ‌ها و ردياب‌هاي ماوراي اين سياره خواهد شد. سيگنال‌هايي كه به روش آنالوگ ارسال مي‌شدند به مراتب داراي برد طولاني‌تري بوده و حتي قابليت ارسال به ستارگان دوردست را نيز دارا بودند اما سيگنال‌هاي ديجيتالي ضعيف‌تر بوده و قابليت رديابي از مسافت‌هاي دور را ندارند.

به اميد يافتن حيات فرازميني، دانشمندان پيوسته آسمان را رصد مي‌كنند و انتظار مي‌رود موجودات فرازميني نيز متقابلا چنين كاري را انجام مي‌دهند. اما دريك كه حدود 50 سال پيش موسسه جستجو به دنبال حيات هوشمند فرازميني، موسوم به SETI را بنيان نهاد پيش‌بيني كرده بود كه چنين امكاني با گذشت زمان و جايگزيني روش‌هاي ديجيتالي به تدريج از بين خواهد رفت.

شرکت لاکهید مارتین به تازگی اقدام به تاسیس و راه‌اندازی بخشی مربوط به بررسی عملکرد کاوشگرهای فضایی کرده است. از جمله اهداف تاسیس این موسسه، به کار بردن روش‌های خلاق و موثر برای برطرف کردن اشتباهات ممکن در مونتاژ قطعات این سامانه‌های فضایی و رفع اشکالات نرم‌افزاری به منظور افزایش کارایی آنهاست.    

 آزمایشگاه تازه تاسیس یافته از آخرین فناوری سخت‌افزاری و نرم‌افزاری رایانه‌ای بهره جسته تا در درک بهتر نحوه عملکرد کاوشگرها و سامانه‌های فضایی در مدار زمین و یا سیارات دیگر به دانشمندان کمک کند. این آزمایشگاه با شبیه‌سازی محیط نهایی سامانه فضایی و انجام آزمایشات مربوط در چنین محیطی در هر مرحله از ساخت و نظارت دقیق بر روی کلیه مراحل طراحی آن در کاهش چشمگیر هزینه‌های مربوط به مهندسی سیستم و هزینه‌های اجرایی برنامه‌های فضایی بسیار موثر خواهد بود.

ماهواره مخابراتي يا «قمر مصنوعي»، به دستگاه‌هاي ساخت بشر گفته مي‌شود که در مدارهايي در فضا به گرد زمين يا سيارات ديگر مي‌چرخند.   اهميت ماهواره‌ها براي مخابرات و بررسي منابع زميني و پژوهش و کاربردهاي نظامي و جاسوسي روزافزون است. بخشي از پژوهشهاي علمي و تخصصي که در آزمايشگاه‌هاي مستقر در فضا انجام مي‌شود، هرگز نمي‌توانست روي کره زمين جنبه عملي به خود گيرد.

ظاهرا نخستين اشاره به ماهواره در ادبيات، نوشته‌اي از "ادوارد اورت هيل " است. او در سال 1869 در داستاني بنام «ماه آجري» از ماهواره‌اي حامل انسان نام مي‌برد که به دور زمين مي‌گردد. "ژول ورن " نيز در داستان «ميليون‌هاي بگم» در سال 1879 از گلوله توپي نام مي‌برد که بطور ناخواسته در مدار زمين به گردش درآمده‌است. "کنستانتين سيولخوسکي " نيز در رساله خود بنام «اکتشاف فضاي کيهاني با وسائل عکس‌العملي» در ميان انبوهي از انديشه‌هاي نو در مورد فضانوردي، از ماهواره نيز نام مي‌برد. در سال 1945 " آرتور سي. کلارک " نويسنده داستان‌هاي علمي، براي اولين بار پيشنهاد کرد که ماهواره‌هاي ارتباطي براي تامين ارتباط در سراسر زمين در مدار زمين‌هم‌زمان کره زمين قرار گيرند.