دستیابی به فضای بیکران از آرزوهای دیرینه بشر بوده است. 50 سال از پرواز نخستین انسان به مدار زمین می‌گذرد. ورورد به عصر فضا و بهره‌مندی از امکانات بالقوه و موهبات الهی آن ،میراثی است برای تمام بشر. فناوری فضایی که در روزهای آغازین بهانه‌ای برای رقابت‌های سیاسی و نظامی ابرقدرتهای آن روز جهان بود، رفته رفته جایگاه واقعی خود را در تمامی امور و شئون زندگی امروزی پیدا کرده به نحوی که برخورداری از فناوری فضایی تبدیل به یک الزام شده است. در این میان در چند سال گذشته گامهای مثبتی برای ورود بخش خصوصی به این حوزه برداشته شده است که بی شک نام پیشگامان این عرصه در تاریخ بشر به نیکی به جا خواهد ماند.

انوشه انصاری بانوی موفق و ممتاز ایرانی ، یکی از این بزرگان است. این زن دانشمند و علاقمند ایرانی با اراده بزرگ و بلند، تلاشی را آغاز کرده است که افقهای جدیدی به روی بشریت خواهد گشود. پرواز ایشان به ایستگاه بین‌المللی به عنوان تنها جایگاه استقرار انسان در فضا، افتخاری بس غرور‌آمیز برای تمام ایرانیان خواهد بود اما نباید تاثیر شگرف خدمات و فعالیتهای ایشان در رونق فعالیتهای فضایی در مقیاس عمومی و در سطح بین‌المللی را فراموش نمود.

سازمان فضایی ایران به عنوان متولی بخش فضا در کشور، ضمن حمایت از فعالیتها و خدمات ارزنده خانم انصاری در ترویج و توسعه فناوری فضایی آرزوی موفقیت و سلامت برای ایشان در سفر فضایی به ایستگاه بین‌المللی را دارد و امیدوار است سفر این بانوی ایرانی به ایستگاه فضایی بین‌المللی پیام آور صلح و شادی برای جامعه بشری باشد.

جمهوری اسلامی ایران

وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات

سازمان فضایی ایران

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سر انجام رویای کودکی به حقیقت پیوست. یک ایرانی به فضا رفت. انوشه انصاری اولین ایرانی است که پا را از زمین فراتر میگذارد. تصاویری از پرتاب سایوز حامل انوشه انصاری و دو فضانورد همراه وی.

خانم انصاری چهارمين شخصی است که تا کنون با پرداخت مبلغی هنگفت حق سفر به ايستگاه فضايی را به دست آورده است.

 در اين سفر، ميخاييل تيورين، کيهان نورد روسی، و مايکل لوپز-الجيريا، فضانورد آمريکايی، نيز عازم ايستگاه فضايی می شوند و در ايستگاه بين المللی به توماس رايتر، فضانورد آلمانی، خواهند پيوست.

 انوشه انصاری گفته است که خود را سفيری می داند که هدف وی جلب سرمايه گذاری خصوصی به برنامه های فضايی است.

 وی ثروت خود را از فعاليت در بخش ارتباطات کسب کرده و گفته است که مشاهده زمين به عنوان جزيی کوچک از هستی باعث احساس مسئوليت نسبت به اين سياره می شود.

 در جريان اين سفر، خانم انصاری در آزمايشی در باره کمردرد که آژانس فضايی اروپايی آن را برنامه ريزی کرده شرکت می کند.

 همراهن خانم انصاری گفته اند که وی در طول تمرين های فضايی خصوصيات لازم را از خود نشان داد و کاملا "حرفه ای" بود

  منبع : Parssky.com

تا کنون شمار زیادی از منظومه های فرا خورشیدی در کهکشان راه شیری کشف شده اند.اما به تازگی دانشمندان سازمان فضایی ناسا به این حقیقت دست یافته اند که یک سوم از این منظومه ها شامل سیاراتی در ابعاد زمین نیز می شوند.بدین ترتیب وجود سیارات زمین مانند در منظومه های فرا خورشیدی امری کاملا طبیعی است.

 در گذشته چنین تصور می شد که در منظومه های فرا خورشیدی سیارات عظیمی همانند مشتری در هنگام شکل گیری اجرام خردی که به دوره ستاره مادر در گردشند را جاروب می کنند.اما برخی محاسبات حاکی از آن است که نه تنها  این اجرام عظیم به تشکیل سیارات صخره ای کمک می نمایند ، همچنین ذرات یخ را نیز به سوی سیارات داخلی هدایت می کنند، که این فرایند خود سبب شکل گیری آب می شود.به عقیده دانشمندان این سیارات توسط اقیانوس هایشان پوشیده شده اند و پتانسیل شکل گیری و نگاه داری حیات را نیز دارا می باشند.

در این تحقیقات سیارات مشتری مانند داغ محور بررسی قرار گرفته بود. این سیارات با سرعت زیاد و در فاصله ای نزدیک(حتی نزدیک تر از سیاره عطارد به خورشید) به دور ستاره مادر در گردشند. سیارات  مشتری مانند در زمان شکل گیری دائما به ستاره مادر نزدیک شده و یا از آن دور می شوند و در نتیجه آشفتگی هایی را در فضای اطراف خود بو جود می آورند،در اثر این آشفتگی ها سیارات زمین مانند شکل می گیرند. به بیان دیگر سیارات مشتری مانند، باعث در آمیختگی ذرات تشکیل دهنده سیارات اولیه (اجرام خرد) با یکدیگر می شوند.در این زمان ذرات یخ در اثر نیروی بسیار زیاد گاز های چگال به چرخش در آمده و  به سوی سیارات اولیه رانده می شوند. در نهایت اقیانوس هایی به عمق چندین مایل سطح سیاره را فرا می گیرند. این سیارات که با عنوان منطقه قابل سکونت نیز نامیده می شوند، مراحل تکاملی برای بو جود آوردن حیات را می گذرانند.

شون ریموند از دانشگاه کلرادو در این باره می افزاید : دانشمندان پیش از این عقیده داشتند که سیارات عظیم،حین شکل گیری نخست محیط اطراف خود را شخم می زنند و مانند یک جارو برقی تمامی خرده اجرام را می بلعند و یا آنها را به بیرون از منظومه پرتاب می کنند.اما داده های اخیر حاکی از آن است که نظریه فوق اشتباه می باشد.

 نمایی خیالی از سیارات فراخورشیدی

گروهی که مسئولیت اجرای این تحقیقات را بر عهده داشت بیش از هشت ماه با استفاده از دوازده رایانه خانگی به شبیه سازی مدلی بر اساس تئوری های شکل گیری سیارات در منظومه شمسی و تکامل آنها در طی 200 میلیون سال پرداختند.این شبیه سازی شامل صفحه شکل گیری هزاران جرم یخی به همراه سیارات اولیه در ابعاد قمر زمین می شد.

بر اساس نتایج حاصل از این تحقیقات ،چنین بر آورد می شود که نزدیک به یک سوم از منظومه های فرا خورشیدی از سیارات زمین مانند تشکیل شده اند که تعدادی از آن ها تا کنون کشف نشده اند.اما شمار سیاراتی که پتانسیل وجود حیات را دارا می باشند بسیار بیشتری از چیزی است که ما تصور می کنیم.

استین سیگردسن از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در پایان خاطر نشان کرد که نتایج این تحقیقات می تواند کمک شایانی برای شکارچیان سیارات فرا خورشیدی باشد.ما امیدوارم تا دیگران با استفاده از مدل های ارائه شده بتوانند به جستجوی دقیق تر برای کشف سیارات زمین مانند بپردازند، بویژه سیاراتی که قابلیت شکل گیری حیات نیز در آنها وجود دارد. نتایج تحقیقات به عمل آمده در مجله دانش به چاپ رسیده است.

   منبع : nasa news Release

  نويسنده  : اسماعیل مروجی

طبق برنامه ریزی های انجام شده انوشه انصاری فردا( دوشنبه ) پایگاه فضائی بایکونور قزاقستان را به مقصد ایستگاه فضائی ترک می کند. در همین راستا برنامه اسمان شب فردا شب ساعت 21 از شبکه 4 به این موضوع می پردازد.

انوشه انصاری در مراسم اهداء جایزه ایکس.پرایز در حال سخنرانی

کم کم رویای کودکی انوشه انصاری دارد به واقعیتی بزرگ برای وی تبدیل شود. سفری که قرار است فردا( 27 شهریورماه ) در پایگاه فضائی بایکونور قزاقستان به وقوع بپیوندد. همه چیز برای سفر مهیا شده است. خیال مدیران این پرواز هم از آتلانتیس راحت است چون شش سرنشین شاتل سه ماموریت برنامه ریزی شده را به خوبی انجام داده اند و کم کم عازم زمین می شوند. هجدهم اردیبهشت امسال سازمان فضائی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به عنوان اولین زن گردشگر فضائی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز که برای بهار سال آینده برنامه ریزی شده بود به ایستگاه فضائی سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکی اناماتو( متن کامل خبر ) به خاطر وجود مشکلات پزشکی انوشه که جانشین وی بود برای سفر 27 شهریورماه امسال انتخاب شد. این ماموریت به خاطر تاخیر چند روزه پرتاب شاتل آتلانتیس تقریبا 4 روز به عقب افتاد و سرانجام قرار شد که اگر هیچ مشکلی قبل از سفر رخ ندهد و پرتاب سایوز تاخیر نداشته باشد انوشه فردا به سمت ایسگاه فضائی حرکت کند. از طرفی توجه رسانه های ملی نیز به این سفر معطوف شده است. گفت و گوی 75 دقیقه ای برنامه آسمان شب با انوشه و برگزاری سمینار ماهنامه نجوم ( پنج شنبه 30 شهریورماه ) در مورد سفر اولین ایرانی فضانورد از جمله این موارد است. سفر 20میلیون دلاری انصاری به ایستگاه فضائی فردا در حدود ساعت 7:36 به وقت مرکزی ایران انجام می شود.انصاری هدف خود را از سفر به فضا این گونه بیان می کند : " با دست یافتن به این آرزو که از دوران کودکی در سر داشتم،امیدوارم به جوانان سراسر دنیا بطور مسلم نشان دهم که هیچ محدودیتی برای آنچه که میخواهند بدست بیاورند وجود ندارد. " اگر همه چیز طبق برنامه پیش رود سفر 10 روزه انصاری در حالی که پرچم ایران بر بازوی راست او نقش بسته است فردا انجام خواهد شد. وی 8 روز را در ایستگاه فضائی به سر می برد و قرار است چند آزمایش علمی را نیز در آنجا انجام دهد. در همین راستا برنامه آسمان شب به تهیه کنندگی سیاوش صفاریان پور قصد دارد فردا شب ساعت 21 از شبکه 4 به این موضوع بپردازد. زمان دقیق برنامه متعاقبا از شبکه چهار اعلام خواهد شد. مشاهده آن را از دست ندهید. برای مشاهده وبلاگ شخصی انوشه اینجا را کلیک کنید.                                                                                                                                          

انجمن بین المللی نجوم پیشنهاد مایکل بران را در مورد تعویض نام زینا و قمر کوچکش پذیرفت. از این به بعد اسامی این دو جرم به ترتیب اریس و دیسنومیا خواهد بود.

اسامی جدید دو جرم کشف شده در تابستان گذشته

تا چندی پیش " زینا " کاندیدادی سیاره دهم بود ولی با معیاراهائی که انجمن بین المللی نجوم در بیست و ششمین گردهمائی خودبرای سیاره بودن یک جرم در نظر گرفت نام زینا هم مانند پلوتو از لیست سیارات منظومه شمسی حذف شد. اینک زینا جزء سیارات کوتوله شناخته می شود. اما داستان سرنوشت این سیاره کوتوله به همین جا ختم نمی شود. انجمن بین المللی نجوم علاوه بر بیرون راندن این جرم از سیارات منظومه شمسی نام آن را هم تغییر داد. " مایکل بران " یکی از افرادی که تابستان سال گذشته زینا را یافته بود نام " اریس " را به انجمن بین المللی نجوم پیشنهاد داد. سر انجام با بررسی اسم جدید توسط کمیته نامگذاری اجرام منظومه شمسی نام اریس پذیرفته شد و از این به بعد زینا که در کاتالوگهای تخصصی سیاره شناسان با کد 136199 شناخته می شد در رسانه های عمومی با اسم اریس معرفی می شود. نام اریس در زبان یونانی به معنای خدای جنگ و دعوا است. افسانه های مختلفی در این باره وجود دارد که معتبرترین آنها اشاره به جنگ اریس و خانواده " اچیلوس " دارد. در مراسم عروسی اچیلوس والدین وی "پلوس" و "تتیس" همه مردم شهر را برای مهمانی دخترشان دعوت می کنند به جز اریس بد خواه. این آغاز جنگ بزرگی است که میان اریس و خانواده اچیلوس در می گیرد و چون اریس آغازگر جنگ بوده در افسانه ها به عنوان خدای جنگ و دعوا شناخته می شود. انجمن بین المللی نجوم پیشنهاد دیگر مایکل بران را در مورد تعویض نام قمر اریس نیز پذیرفت و نام آن را  پس از بررسی های زیاد " دیسنومیا " نهاد. این لغت در زبان یونانی به معنای خدای نفرت و حسادت است. از دیسنومیا در افسانه های یونانی به عنوان فرزند اریس نام برده می شود. اریس و قمر کوچکش دیسنومیا درست همان اجرامی هستند که با کشف آنها در تابستان سال گذشته بحثهای زیادی میان سیاره شناسان در مورد تعیین سیارات منظومه شمسی به وجود آمد. آیا تغییر نام اجرام منظومه خورشیدی ما به همین جا ختم می شود یا انجمن بین المللی نجوم قصد دارد که با شروع این کار اسامی جدیدی را جایگزین نامهائی کند که سالها از آنها برای معرفی سیارات و دیگر اجرام استفاده می شده است؟                                                                                    

  منبع : universeToday.com

  نويسنده  : علی پزشکی

هابل با عکسبرداری از اجرام درخشان کیهانی در فاصله 13 میلیارد سال نوری توانست برخوردهای بزرگ میان آنها را به نمایش بکشد.

بیست تصویر گرفته شده از اولین کهکشانهای درخشان عالم

باز تلسکوپ فضائی هابل شگفتی آفرید. همه ما دیگر به تصاویر زیبائی که این ابزار یک چشمی از کیهان تهیه می کند عادت کرده ایم. این بار هم هابل با استفاده از دو ابزار قدرتمند خود یعنی دوربین پیشرفته نقشه برداری و طیف سنج اجرام سماوی( نیکموس ) توانست درخشانترین کهکشانها را در فاصله 13 میلیارد سال نوری از ما به نمایش بکشد. کهکشانهائی که درست زمانی که از انفجار بزرگ 700 میلیون سال می گذشته است شروع به درخشیدن کرده اند. اما چه چیز می تواند باعث شود که چنین کهکشانهائی در این چنین فاصله هائی با درخشندگی باور نکردنی در نور مرئی و موج فرو سرخ تابش کنند. هابل با زبان بی زبانی با استفاده از تصویری که گرفته به سوال ما پاسخ می دهد ! با هم نگاهی به 20 تصویری که این تلسکوپ فضائی تهیه کرده می کنیم. داستان از خانه یکم آغاز شده و در نمای بیستم پایان می یابد. انگار دو جسم درخشان که در خانه های اولین تصویر از هم دور بوده اند به یکدیگر نزدیک شده اند و در حال برخورد با یکدیگر بوده اند. کهکشانهای کوچکی که در ابتدای عالم با برخورد به یکدیگر باعث آتش بازی های عظیم کیهانی می شده اند. برخوردهائی که در ابتدای عالم بسیار عادی بوده است. حاصل این انفجار ها ایجاد کهکشانهای بزرگ و درخشان بوده است. اجرام درخشانی که هابل توانست آنها را به تصویر بکشد. سنشان هم از 400000 سال تا 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ متغیر است. این اکتشاف هابل آنقدر بزرگ بوده که ناسا بررسی بیشتر این اجرام درخشان را بر عهده تلسکوپ فضائی جیمز وب گذاشته است. تلسکوپی که قرار است در سال 2013 در مدار خود قرار گیرد. اخترشناسان بزرگی نظیر " ریچارد باون " و " گارس ایلینگ ورس " کار هدایت و تصویر برداری از این کهکشانها را برعهده داشته اند. آنان مشروح گزارشات و یافته های خود را 14 سپتامبر در مجله نیچر منتشر کردند. برای اطلاعات بیشتر از این یافته اینجا را کلیک کنید.                                                                                                            

ابزار تک چشمی ناسا : تلسکوپی که تا کنون درک ما را از جهان هستی متحول کرده است

  منبع : universeToday.com

  نويسنده  : علی پزشکی

پس از پرتاب شاتل فضائی آتلانتیس در روز شنبه 4 دقیقه پس از پرتاب تکه ای فوم کوچک از مخزن اصلی شاتل جدا شد که نزدیک بود حادثه ای را نظیر شاتل فضائی چلنجر برای آتلانتیس رقم بزند.

در 28 ژانویه سال 1986 میلیونها بیننده تلویزیون در سراسر جهان با وحشت شاهد انفجار شاتل فضایی چلنجر در کمتر از 2 دقیقه بعد از پرتابش بودند. این شاتل کاملا منهدم شد و همه 7 خدمه آن کشته شدند. یکی از آن خدمه به نام "کریستیا مک آلیف " معلمی بود که قصد داشت از فضا شاگردانش را تعلیم دهد. تحقیق در باره این فاجعه آشکار نمود که عایق میان 2 بخش موشکهای تقویت کننده جدا شده بود و باعث نشت گاز و احتراق سفینه شده بود. بعد از این حادثه برنامه فضایی شاتلها به مدت سه سال متوقف شد تا ایمنی آن بهبود یابد. اما چلنجر تنها شاتلی نبود که این حادثه برایش رخ داد. در ماموریت اس.تی.اس- 115 نیز نزدیک بود این حادثه برای آتلانتیس رخ دهد. روز شنبه دقایقی پس از پرتاب زمانی که همه آرزوی سفر با این شاتل را در سر خود می پروراند هیچ کس خبر نداشت که چه بلائی قرار است بر سر آتلانتیس بیاید. 4 دقیقه و پنج ثانیه پس از پرتاب تکه ای 4 اینچی از مخزن اصلی شاتل جدا شد و به دنبال آن نشت ماده ای که اصطلاحا به آن " یخ فشان " می گویند آغاز شد. در این هنگام بود که مهندسان سریعا شروع به بررسی ماجرا کردند. با تصاویری که از سوراخ فوران کننده یخ بر روی مخزن اصلی به دست آمد معلوم شد که این شکاف قبل از ماموریت ایجاد شده بوده و تعمیرکاران دوباره به بازسازی آن پرداخته اند. این حادثه نشان می دهد که اشکال کار از جنس بدنه مخزن اصلی نبوده و تنها وقوع این اتفاق بی توجهی تعمیرکاران نسبت به اصلاح این سوراخ را نشان می دهد. مشکلی که نزدیک بود جان هر شش نفر شاتل را در یک لحظه بگیرد. پس از بررسی های بیشتر معلوم شد که با رعایت نکات ایمنی لازم و دو جداره بودن مخزن اصلی این شکاف مشکلی را برای شاتل و سرنشینان آن به وجود نمی آورد. شاید اگر چنین نکات ایمنی بیست سال پیش برای شاتل چلنجر رعایت شده بود آن اتفاق ناگوار برایش رخ نمی داد. در تصاویر محل ایجاد شکاف بر روی بدنه مخزن اصلی را مشاهده می کنید.  

در این قسمت شکاف ایجاد شده در مخزن اصلی را که از آن یخ فوران کرده است را مشاهده می کنید.

  منبع : SpaceFlightNow.Com

  نويسنده  : علی پزشکی

سر انجام اعضاء طرح جست و جوی سیارات فرا خورشیدی( TrES ) با استفاده از سه تلسکوپ آماتوری خود موفق به کشف دومین سیاره فراخورشیدی در طرح خود شدند.

طرح گرافیکی از دومین سیاره فرا خورشیدی یافته شده با استفاده از روش گذر سیاره از جلوی ستاره مادر( مانند گذر سیاره زهره در خردادماه 83  )

کشف سیارات فرا خورشیدی یکی از موضوعات جالبی است که همه منجمین به آن علاقه دارند.چندی پیش اعضاء گروهی پزوهشی که علاقمند به کشف سیارات فرا خورشیدی بودند تصمیم گرفتند توانائی خود را در این زمینه محک بزنند و با همه مشکلاتی که پیش رو داشتند سر انجام مجموعه ای از رصدهای تکمیلی را برای کشف این سیارات برای خود برنامه ریزی کردند. بسیاری از ستاره های مانند خورشید می توانند سیاره هایی را در اطراف خود به وجود آورند. اما دیدن این سیاره ها کار چندان ساده ای هم نیست. نور این سیاره های کم فروغ در کنار خورشیدهای فروزان دوردست مانند شمعی در کنار نور افکنی درخشان است. مسلم است وقتی که به این منظومه ها نگاه می کنید تنها پرتو نور افکن را می بینید. با این شرایط دانشمندان چگونه این سیاره ها را کشف می کنند؟ روشهای متداولی وجود دارد. ثبت اثر گرانشی سیاره بر روی ستاره مادر و پدیده گذر سیاره ها از جلوی ساره های مادر( مانند گذر زهره در خرداد 83 از مقابل خورشید ) از جمله این روشهاست. اعضاء گروه معرفی شده در کشف این سیارات از روش دوم یا همان گذر سیارات از جلوی ستاره استفاده کردند. با اینکه احتمال موفقیتشان خیلی کم بود اما تا جائی که می توانستند تلاشهایشان را انجام دادند. این گروه نام طرح جست وجوی خود را " تی.آر.ای.اس "یا جست و جوی سیارات فرا خورشیدی در دو سوی اقیانوس اطلس گذاشت. مهمترین خصوصیت این طرح استفاده از تلسکوپهای آماتوری برای این نوع اکتشافات بود. در این طرح از سه تلسکوپ 4 اینچ کاسگرین استفاده شد. تلسکوپ اول واقع در جزایر قناری و تلسکوپ دوم واقع در رصدخانه لاول در آریزونا و سومین تلسکوپ هم در رصدخانه مونت پالومار قرار داشت. هر سه تلسکوپ با میدان دید گسترده 6 درجه متر مربع مجهز به دوربین سی سی دی مخصوصی با قدرت تفکیک بالا بودند. در یک بازه 2 ماهه در هر شب صاف هر کدام از این تلسکوپها هر 2 دقیقه یکبار از محدوه خود عکسبرداری می کردند. پس از بررسی 12000 ستاره بررسی شده 16 ستاره نامزد برای سیارات فراخورشیدی انتخاب شدند. از بین این 16 ستاره یکی از آنها بیشترین خصوصیت شبیه به ستارگان دارای سیارات فراخورشیدی را داشت. بله. گروه دیگر به نتیجه دلخواه خود رسید و اولین ستاره نامزد را که دارای سیاره بود با روش گذر سیاره از جلوی ستاره مادر کشف کردند. سیاره فراخورشیدی تازه کشف شده با دوره تناوب مداری 3 روز جرمش معادل 75/0 جرم مشتری خودمان بود. نام این سیاره " تی.آر.ای.اس-1 " نهاده شد. اولین یافته این طرح. با بررسی این ستاره توسط تلسکوپهای بزرگتر کشف این سیاره تایید شد و چندی نگذشت که نام این گروه تبدیل یکی از بزرگترین گروههای کشف سیارات فرا خورشیدی شد. اما اعضاء گروه به همین اکتشاف بسنده نکردند و تلاششان را برای کشف دیگر سیارات فرا خورشیدی نزدیک به خورشید پی گرفتند تا اینکه چند روز پیش به کشف دومین سیاره فرا خورشیدی با استفاده از تلسکوپ رصد خانه کک و سه تلسکوپ خود نائل آمدند. سیاره ای در حد و اندازه مشتری با دوره تناوب مداری 2.5 روز و در فاصله 500 سال نوری از ما. دیگر همه رسانه ها این گروه را که با استفاده از تلسکوپهای کوچک باعث دو کشف بزرگ شدند را می شناسند. باید منتظر  بمانیم و ببینیم که سومین کشف این گروه چه خصوصیاتی را داراست.

کشف سیارات فرا خورشیدی همیشه یکی از جالبترین موضوعاتی بوده که منجمان به آن علاقه داشته اند.

  منبع : universeToday.com

  نويسنده  : علی پزشکی

سر انجام سفر شاتل فضائی آتلانتیس پس از  4 روز تاخیر و وقوع اتفاقاتی که برای سنسورهای سوختی و منبع تغذیه آن افتاده بود انجام شد. حدود ساعت 7 بعد از ظهر شنبه شب به وقت مرکزی ایران آتلانتیس سکوی پرتاب 39.بی را به همراه تجهیزات تدارک دیده به سمت ایستگاه فضائی ترک کرد. شش سرنشین شاتل اینک ماموریت خود را به سر پرستی " برنت جت " با 15 تن بار شاتل آغاز می کنند. مهمترین هدف این ماموریت کمک به ساخت و توسعه ایستگاه فضائی بین المللی است. تصاویر پرواز و همچنین لحظه های به یاد ماندنی از این سفر را عکاسان به نمایش کشیدند که تعدادی از آنها را در زیر مشاهده می کنید.                                                      

در لحظات پرتاب آتلانتیس همه نگران این بودند که مبادا با رعایت همه نکات ایمنی باز هم اتفاقی برا شاتل پیش آید

سر انجام آتلانتیس از زمین بلند شد !!!

تمام مدیران و مهندسان با نصب دوربینهای در محیط اطراف شاتل لحظات پرتاب آتلانتیس را به دقت زیر نظر می گرفتند.

نمای پرتاب شاتل درست شش ثانیه پس از بلند شدن از زمین

عکسی دسته جمعی از شش سرنشین شاتل سر میز صبحانه !

مدیران به دقت همه کارها را زیر نظر داشتند و گزارشات " برنت جت " سرپرست ماموریت لحظه به لحظه به گوش انان می رسید.

شش سرنشین شاتل در حال تعویض خودرو در ایمنی کامل !!!

  منبع : nasa

سرانجام شاتل فضایی آتلانتیس پس از چند مرحله تاخیر ،به همراه شش سرنشین خود روز شنبه 18 شهریور ساعت 3:15 دقیقه به وقت گرینویچ ،زمین را به مقصد ایستگاه فضایی بین المللی ترک گفت. به گزارش سازمان هواشناسی پایگاه فضایی کندی وضعیت هوا نزدیک به 80 درصد برای این سفر مناسب بود.

 پیش از این ،پرتاب شاتل از ایستگاه فضایی کندی واقع در ایالت فلوریدا به دلایل مختلف فنی (بروز نقص در منبع تغذیه شماره یک آتلانتیس و همچنین مشکل منبع تغذیه و سنسورهای سوختی شاتل) به تاخیر افتاده بود.خدمه شاتل به همراه شمار زیادی از متخصصین، بیش از چهار سال مشغول تدارک این ماموریت ویژه بودند.یکی از اهداف مهم این ماموریت تکمیل ایستگاه فضایی بین المللی خواهد بود. برنت جت فرمانده ماموریت در این باره می گوید: اس.تی.اس 115 یکی از پیچیده ترین ماموریت ها در تاریخ شاتل های فضایی می باشد.در این ماموریت  بیش از 1800 کیلو گرم تجهیزات به ایستگاه فضایی انتقال می یابد.همچنین برای ایجاد اتصالات الکتریکی سه بار راهپیمایی فضایی صورت خواهد گرفت.

شاتل فضایی آتلانتیس با نام OV-104 چهارمین شاتل از سری شاتل های ناسا می باشد. خدمه شاتل فضایی عبارتند از :برنت جت فرمانده پرواز،خلبان کریس فرگوسن به همراه متخصصین پرواز جو تنر، دن بوربنک ، هید استفانی-پایپر و استیو مک لین از آژانس فضایی کانادا.

شاتل فضایی آتلانتیس دوشنبه همین هفته به ایستگاه فضایی الحاق خواهد شد و پس ازسپری کردن 11 روز در فضا اگر همه چیز بر طبق پیش بینی ها به طور مطلوب پیش رود، شاتل 26 شهریور از ایستگاه جدا خواهد شد و در تاریخ 29 شهریور به زمین باز خواهد گشت. احتمال این می رود که به زمان تعیین شده این ماموریت یک روز اضافه گردد،بدین ترتیب فضانوردان می توانند عایق حرارتی شاتل را برسی نمایند تا از سلامت آن مطمئن گردند.اگر شاتل در تاریخ مذکور به فضا پرتاب نمی شد برای جلوگیری از ادغام این ماموریت با ماموریت سایوز، پرواز آتلانتیس تا دهه اول آبان ماه به تاخیر می افتاد.

 در طی هفته های آتی خدمه ایستگاه فضایی بسیار پر مشغله خواند بود.در این هنگام  پایان ماموریت شاتل فضایی آتلانتیس همزمان خواهد بود با آغاز ماموریت گردشگری فضایی سایوز که انوشه انصاری به عنوان نخستین زن توریست فضایی ایرانی در آن حضور خواهد داشت.

   منبع : nasa HQ,SpaceFlightNow

  نويسنده  : اسماعیل مروجی

مریخ نورد فرصت با فعالیت 930 روزه اش بر روی مریخ اینک به نزدیکی گودال ویکتوریا رسیده است.

ارزیابی مهندسان ناسا بر روی مریخ نورد فرصت در آزمایشگاه جت پروپالشن

دیگر داستان مریخ نوردهای روح و فرصت تبدیل به افسانه ای شده است که هیچ کس آن را از یاد نمی برد. غیر ممکن است نامی از سیاره سرخ برده شود و اسمی از این دو ربات جان سخت ناسا به زبان آورده نشود. اینک پس از گذشت 930 روز از فعالیت آنها مریخ نورد فرصت به نزدیکی دیواره های گودال ویکتوریا رسیده است. دهانه ای با نیم مایل عرض و 70 متر ارتفاع. مریخ نورد فرصت قصد دارد که از بالای این گودال نگاهی به داخل آن بیندازد. این اولین جست و جو در داخل این دهانه عریض است. در تصاویر ارسالی از محیط داخلی دهانه لایه هایی به جا مانده از شهابسنگی که باعث ایجاد این دهانه شده است دیده شد. البته تصویر برداری از داخل این دهانه تنها هدف این ربات نبوده است. مریخ نورد فرصت علاوه بر ارزیابی خاک دیواره های ضخیم دهانه به تعیین میزان رطوبت محیط مریخ نیز می پردازد. تشخیص میزان رطوبت محیط مریخ مقدمه ای بر کاوشهای بعدی در مورد زندگی انسان برروی مریخ خواهد بود. جست و جو هایی که مدارگرد شناسائی مریخ( ام.آر.ا ) از ماه نوامبر آنها را ادامه خواهد داد. مریخ نوردهای روح و فرصت رباتهای جان سخت ناسا هستند که از اوایل سال 2004 میلادی به سمت مریخ پرتاب شدند و پس از گذراندن زمستان سرد مریخی پس از گذشت 30 ماه هنوز فعالیتهای خود را بر روی سیاره سرخ ادامه می دهند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این مریخ نوردها اینجا را کلیک کنید.                                              

خط زرد رنگ مسیری است که مریخ نورد فرصت تا دهانه ویکتوریا طی کرده است

  منبع : universeToday.com

  نويسنده  : علی پزشکی